-
2.
psych. cecha człowieka, przejawiająca się w niezdolności do uczuć wyższych, instrumentalnym traktowaniu innych ludzi i trudnościami we wchodzeniu w relacje z nimi -
- rzadziej machiavelizm
- rzadziej machiavellizm
- rzadziej machiawelizm
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
Osoby o wyższym natężeniu makiawelizmu częściej niż osoby o jego niskim natężeniu w wywieraniu wpływu na partnera/kę bliskiego związku realizowały cele o charakterze emocjonalnym. Wynik ten wyjaśnia natura samego makiawelizmu, polegająca na pośrednim i złożonym wywieraniu wpływu społecznego.
źródło: NKJP: Eugenia Mandal: Miłość, władza i manipulacja w bliskich związkach, 2008
Psychotyzm wiąże się z impulsywnością, poszukiwaniem wrażeń, makiawelizmem, brakiem ugodowości i sumienności, nonkonformizmem, brakiem zahamowań, brakiem potrzeby odpowiedniej struktury poznawczej, brakiem potrzeby, by żyć zgodnie ze społecznymi i moralnymi zasadami.
źródło: NKJP: Joanna Basiaga-Pasternak: Psychologiczne uwarunkowania radzenia sobie ze stresem w sporcie, 2007
Możliwości analityczne, jakie daje modelowanie równań strukturalnych pozwala rzucić nowe światło na machiawelizm u nauczycieli.
źródło: Augustyn Bańka, Karol Orlowski: Makiawelizm nauczycieli jako przyczyna i skutek kryzysu zawodowego oraz funkcjonalnego szkoły, Czasopismo Psychologiczne, doi: 10.14691/spia.sps.2.196
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. makiawelizm
makiawelizmy
D. makiawelizmu
makiawelizmów
C. makiawelizmowi
makiawelizmom
B. makiawelizm
makiawelizmy
N. makiawelizmem
makiawelizmami
Ms. makiawelizmie
makiawelizmach
W. makiawelizmie
makiawelizmy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
internac.
ang. Machiavellism
fr. machiavélisme
niem. Machiavellismus
Od nazwiska: Niccolò di Bernardo dei Machiavelli, (1469-1527), autor m.in. traktatu pt. "Książę", w którym przedstawił zalecane przez siebie cele i metody sprawowania władzy w państwie.