pruć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

niszczyć się wskutek rozdzielania na szwach

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Ubranie

czynności, przedmioty i osoby związane z robieniem i noszeniem ubrań

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Ubranie

cechy ubrań

	Groszek pomaga Ice w rachunkach, które lubią się nie zgadzać - a Ika Groszkowi w zszywaniu piłki do siatkówki, która łatwo pruje się na szwach. źródło: NKJP: Jerzy Broszkiewicz: Wielka, większa i największa, 1960
	Płótno nasiąknięte wodą trzeszczy, pruje się i rozłazi w palcach. źródło: NKJP: Maciej Kuczyński: Czeluść, 1972
	Niedawno zgłosił się do mnie klient, który kupił namiot 20 lat temu. I dopiero teraz zaczął się pruć. źródło: NKJP: (mr): Rozmawiamy z..., Express Ilustrowany, 2002-05-10
	Krzesła w dyspozytorni nakryte są kocami, które przykrywają odrapane boki i prujące się siedzenia. źródło: NKJP: (KBS): Jeden glukometr i telefony na taśmę, Express Ilustrowany, 2003-02-17

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	prułem się +(e)m się pruł	prułam się +(e)m się pruła	prułom się +(e)m się pruło	pruliśmy się +(e)śmy się pruli	prułyśmy się +(e)śmy się pruły
2 os.	prułeś się +(e)ś się pruł	prułaś się +(e)ś się pruła	prułoś się +(e)ś się pruło	pruliście się +(e)ście się pruli	prułyście się +(e)ście się pruły
3 os.	pruł się	pruła się	pruło się	pruli się	pruły się

bezosobnik: pruto się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się pruł będę się pruć	będę się pruła będę się pruć	będę się pruło będę się pruć	będziemy się pruli będziemy się pruć	będziemy się pruły będziemy się pruć
2 os.	będziesz się pruł będziesz się pruć	będziesz się pruła będziesz się pruć	będziesz się pruło będziesz się pruć	będziecie się pruli będziecie się pruć	będziecie się pruły będziecie się pruć
3 os.	będzie się pruł będzie się pruć	będzie się pruła będzie się pruć	będzie się pruło będzie się pruć	będą się pruli będą się pruć	będą się pruły będą się pruć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		prujmy się
2 os.	pruj się	prujcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	prułbym się bym się pruł	prułabym się bym się pruła	prułobym się bym się pruło	prulibyśmy się byśmy się pruli	prułybyśmy się byśmy się pruły
2 os.	prułbyś się byś się pruł	prułabyś się byś się pruła	prułobyś się byś się pruło	prulibyście się byście się pruli	prułybyście się byście się pruły
3 os.	prułby się by się pruł	prułaby się by się pruła	prułoby się by się pruło	pruliby się by się pruli	prułyby się by się pruły

bezosobnik: pruto by się

bezokolicznik: pruć się

imiesłów przysłówkowy współczesny: prując się

gerundium: prucie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: prujący się

odpowiednik aspektowy: spruć się

Zob. pruć