rozpruć

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. karoserię

  • 2.

    rozciąć lub rozerwać powierzchnię czegoś odpornego na uszkodzenia, docierając do wnętrza
  • CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Praca

    rodzaje pracy


    KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    stan skupienia, trwałość materii

    • rozpruć drzwi, kasę (ogniotrwałą, pancerną), sejf, zamek;
    • rozpruć palnikiem
  • Żeby dotrzeć do poszkodowanych, strażacy musieli rozpruć karoserię samochodu.

    źródło: NKJP: Gabriela Lorek: Czarna środa na drogach, Dziennik Zachodni, 2004-07-29

    Już w Warszawie na treningu jednym uderzeniem rozpruł worek [...].

    źródło: NKJP: Bartłomiej Czekański: To masakra!, Gazeta Wrocławska, 2001-05-28

    Górna część kotła stojącego na lawecie rozpędzonej ciężarówki dosłownie rozpruła wiadukt na dwie części, masakrując belki i poprzecznice głównej płyty.

    źródło: NKJP: Marcin Twaróg: Wiadukt do rozbiórki: Trybuna Śląska, 2003-06-10

    Wyważyli drzwi, weszli do banku i palnikiem rozpruli od wewnątrz bankomat.

    źródło: NKJP: Małgorzata Targosz: Złodzieje okradli jedyny bank w gminie Budzów, Gazeta Krakowska, 2008-03-04

    Dach jest rozpruty wybuchem, nadaje się do rozbiórki.

    źródło: NKJP: (rob): Czarny scenariusz, Gazeta Krakowska, 2001-12-12

    W ubiegłym roku na crossie rozprułem kajak na drucie [...].

    źródło: NKJP: Ewa Bugno: Mało wody, wielkie emocje, Gazeta Krakowska, 2007-04-17

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. rozpruję
    rozprujemy
    2 os. rozprujesz
    rozprujecie
    3 os. rozpruje
    rozprują

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. rozprułem
    +(e)m rozpruł
    rozprułam
    +(e)m rozpruła
    rozprułom
    +(e)m rozpruło
    rozpruliśmy
    +(e)śmy rozpruli
    rozprułyśmy
    +(e)śmy rozpruły
    2 os. rozprułeś
    +(e)ś rozpruł
    rozprułaś
    +(e)ś rozpruła
    rozprułoś
    +(e)ś rozpruło
    rozpruliście
    +(e)ście rozpruli
    rozprułyście
    +(e)ście rozpruły
    3 os. rozpruł
    rozpruła
    rozpruło
    rozpruli
    rozpruły

    bezosobnik: rozpruto

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. rozprujmy
    2 os. rozpruj
    rozprujcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. rozprułbym
    bym rozpruł
    rozprułabym
    bym rozpruła
    rozprułobym
    bym rozpruło
    rozprulibyśmy
    byśmy rozpruli
    rozprułybyśmy
    byśmy rozpruły
    2 os. rozprułbyś
    byś rozpruł
    rozprułabyś
    byś rozpruła
    rozprułobyś
    byś rozpruło
    rozprulibyście
    byście rozpruli
    rozprułybyście
    byście rozpruły
    3 os. rozprułby
    by rozpruł
    rozprułaby
    by rozpruła
    rozprułoby
    by rozpruło
    rozpruliby
    by rozpruli
    rozprułyby
    by rozpruły

    bezosobnik: rozpruto by

    bezokolicznik: rozpruć

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozpruwszy

    gerundium: rozprucie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: rozpruty

    odpowiednik aspektowy: rozpruwać

  • bez ograniczeń + rozpruć +
    CO + (CZYM)
    bez ograniczeń + rozpruć +
    CO + (na CZYM)
  • Zob. pruć