ustroić - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

umieścić gdzieś ozdoby

Wymowa

[ustroić] lub pot. [ustrojić]

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Tradycja

zwyczaje i obyczaje

Relacje znaczeniowe

synonimy:

ozdobić
przystroić
udekorować

Cytaty

Potem ustroiłam klatkę schodową, uszykowałam poczęstunek i czekałam.

źródło: NKJP: Joanna Kardasz-Dyc: Wigilia na schodach, Gazeta Poznańska, 2003-12-24

Młodzież ze starosądeckich placówek zrobiła tradycyjne zabawki na choinkę. Ozdobami ustroili także choinkę w gabinecie starosty i w sali obrad starostwa.

źródło: NKJP: Beata Polakiewicz: Tradycja u źródeł, Gazeta Krakowska, 2005-12-23

Przygotowania do wigilijnego nabożeństwa w Sobolowie trwają od dawna. Trzeba przecież ustroić świątynię, pięknie podświetlić drzewka.

źródło: NKJP: (MAW): Przygotowani na wigilijne kolędowanie, Gazeta Krakowska, 2005-12-20

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	ustroję	ustroimy
2 os.	ustroisz	ustroicie
3 os.	ustroi	ustroją

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ustroiłem +(e)m ustroił	ustroiłam +(e)m ustroiła	ustroiłom +(e)m ustroiło	ustroiliśmy +(e)śmy ustroili	ustroiłyśmy +(e)śmy ustroiły
2 os.	ustroiłeś +(e)ś ustroił	ustroiłaś +(e)ś ustroiła	ustroiłoś +(e)ś ustroiło	ustroiliście +(e)ście ustroili	ustroiłyście +(e)ście ustroiły
3 os.	ustroił	ustroiła	ustroiło	ustroili	ustroiły

bezosobnik: ustrojono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		ustrójmy
2 os.	ustrój	ustrójcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ustroiłbym bym ustroił	ustroiłabym bym ustroiła	ustroiłobym bym ustroiło	ustroilibyśmy byśmy ustroili	ustroiłybyśmy byśmy ustroiły
2 os.	ustroiłbyś byś ustroił	ustroiłabyś byś ustroiła	ustroiłobyś byś ustroiło	ustroilibyście byście ustroili	ustroiłybyście byście ustroiły
3 os.	ustroiłby by ustroił	ustroiłaby by ustroiła	ustroiłoby by ustroiło	ustroiliby by ustroili	ustroiłyby by ustroiły

bezosobnik: ustrojono by

bezokolicznik: ustroić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: ustroiwszy

gerundium: ustrojenie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	ustrojenie	ustrojenia
D.	ustrojenia	ustrojeń
C.	ustrojeniu	ustrojeniom
B.	ustrojenie	ustrojenia
N.	ustrojeniem	ustrojeniami
Ms.	ustrojeniu	ustrojeniach
W.	ustrojenie	ustrojenia

imiesłów przymiotnikowy bierny: ustrojony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	ustrojony	ustrojony	ustrojony	ustrojone	ustrojona
D.	ustrojonego	ustrojonego	ustrojonego	ustrojonego	ustrojonej
C.	ustrojonemu	ustrojonemu	ustrojonemu	ustrojonemu	ustrojonej
B.	ustrojonego	ustrojonego	ustrojony	ustrojone	ustrojoną
N.	ustrojonym	ustrojonym	ustrojonym	ustrojonym	ustrojoną
Ms.	ustrojonym	ustrojonym	ustrojonym	ustrojonym	ustrojonej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	ustrojeni	ustrojeni	ustrojone	ustrojone
D.	ustrojonych	ustrojonych	ustrojonych	ustrojonych
C.	ustrojonym	ustrojonym	ustrojonym	ustrojonym
B.	ustrojonych	ustrojonych	ustrojonych	ustrojone
N.	ustrojonymi	ustrojonymi	ustrojonymi	ustrojonymi
Ms.	ustrojonych	ustrojonych	ustrojonych	ustrojonych

odpowiednik aspektowy: ustrajać

Składnia

+

ustroić

+

CO + (CZYM)

Pochodzenie

Zob. stroić