-
2.
specjalista w policji lub podobnych służbach zajmujący się unieszkodliwianiem bomb i innych ładunków wybuchowych -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
policja i inne służby mundurowe
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
broń -
- policyjni pirotechnicy
- pirotechnicy i psy
- ekipa, grupa pirotechników
-
– Na miejsce od razu przyjechał pirotechnik, który stwierdził, że jest to prawdopodobnie pocisk z drugiej wojny światowej – mówi aspirant Adam Jakubiak z KMP w Bytomiu. – Specjalista stwierdził, że nie zagraża on bezpieczeństwu mieszkańców.
źródło: NKJP: mokr: Pocisk w centrum miasta, Trybuna Śląska, 2004-09-20
Pirotechnicy wyjęli spod samochodu metalową puszkę i zdetonowali ją na śmietniku. Okazało się, że wewnątrz był ładunek ok. 200 gram karbidu.
źródło: NKJP: Wiesław Piotrkowski: Chcieli spalić samochód, postraszyć czy zabić?, Gazeta Wrocławska, nr 11/09, 1999
Pirotechnicy policyjni są przygotowani do rozbrajania nawet najprzemyślniej skonstruowanych bomb.
źródło: NKJP: Kazimierz Brzezicki: Co dzień bomba, Głos Wielkopolski, nr 226, 1998
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. pirotechnik
pirotechnicy
ndepr pirotechniki
depr D. pirotechnika
pirotechników
C. pirotechnikowi
pirotechnikom
B. pirotechnika
pirotechników
N. pirotechnikiem
pirotechnikami
Ms. pirotechniku
pirotechnikach
W. pirotechniku
pirotechnicy
ndepr pirotechniki
depr -
ang. pyrotechnician
fr. pyrotechnicien
niem. Pyrotechniker