-
1.a
cecha czegoś, co jest niezgodne ze zdrowym rozsądkiem i logicznym myśleniem, nie przynosi pożytku i nie prowadzi do żadnego celu -
[bessęs] lub [bessens]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
synonimy: absurd
niedorzeczność
nonsens
-
- bezsens istnienia; wojny
- poczucie bezsensu
- czuć, odczuwać; zrozumieć bezsens
-
Jego wypowiedź ilustrowała mi cały bezsens tej wojny, prowadzonej przez Niemców przeciw podziwiającym ich Rosjanom.
źródło: NKJP: Mieczysław Jalowiecki: Na skraju imperium, 2005
- Teresa Wiewiórska nigdy jednak nie pogodzi się z bezsensem śmierci swojej córki.
źródło: NKJP: Mirosław Kowalski: Marysia już tu nie mieszka?, Gazeta Krakowska, 2002-11-09
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. bezsens
bezsensy
D. bezsensu
bezsensów
C. bezsensowi
bezsensom
B. bezsens
bezsensy
N. bezsensem
bezsensami
Ms. bezsensie
bezsensach
W. bezsensie
bezsensy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ bezsens + CZEGO -
Zob. bez II , sens