połechtać - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

książk. sprawić przyjemność, pochlebiając

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

synonimy:

połachotać
połaskotać

	- To ja już we wszystkim się zdaję na pana, panie Pawle. [...] - Te słowa widać połechtały Szczupaka. źródło: NKJP: Jan Grzegorczyk: Chaszcze, 2009
	I choć nie dawał tego po sobie poznać, poczuł się mile połechtany tym, co powiedziała dziewczyna. źródło: NKJP: Sebastian Chosiński: Wielki Guslar: Gdzie woda czysta i trawa zielona, Esensja, 06 (LXVIII), 2007
	[...] wypiliśmy więc na trzecią nogę i ja, pragnąc Henia pobudzić do mówienia przez połechtanie jego miłości własnej, zaopiniowałem: „bez żadnej tremy mówiłeś, to się rzadko zdarza”. źródło: NKJP: Ireneusz Iredyński: Dzień oszusta. Człowiek epoki, 1962
	Zaufanie, jakim obdarzył mnie dawny przyjaciel, mile połechtało moją próżność. źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Ogród miłości, 2006

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	połechcę połechczę połechtam	połechcemy połechczemy połechtamy
2 os.	połechcesz połechczesz połechtasz	połechcecie połechczecie połechtacie
3 os.	połechce połechcze połechta	połechcą połechczą połechtają

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	połechtałem +(e)m połechtał	połechtałam +(e)m połechtała	połechtałom +(e)m połechtało	połechtaliśmy +(e)śmy połechtali	połechtałyśmy +(e)śmy połechtały
2 os.	połechtałeś +(e)ś połechtał	połechtałaś +(e)ś połechtała	połechtałoś +(e)ś połechtało	połechtaliście +(e)ście połechtali	połechtałyście +(e)ście połechtały
3 os.	połechtał	połechtała	połechtało	połechtali	połechtały

bezosobnik: połechtano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		połechczmy połechtajmy
2 os.	połechcz połechtaj	połechczcie połechtajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	połechtałbym bym połechtał	połechtałabym bym połechtała	połechtałobym bym połechtało	połechtalibyśmy byśmy połechtali	połechtałybyśmy byśmy połechtały
2 os.	połechtałbyś byś połechtał	połechtałabyś byś połechtała	połechtałobyś byś połechtało	połechtalibyście byście połechtali	połechtałybyście byście połechtały
3 os.	połechtałby by połechtał	połechtałaby by połechtała	połechtałoby by połechtało	połechtaliby by połechtali	połechtałyby by połechtały

bezosobnik: połechtano by

bezokolicznik: połechtać

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

połechtawszy

gerundium: połechtanie

imiesłów przymiotnikowy bierny: połechtany

odpowiednik aspektowy: łechtać

+

połechtać

+

KOGO/CO + (CZYM)

Zob. łechtać