-
2.
jęz. związany z diachronią - analizą wszystkich elementów danego języka z uwzględnieniem ich rozwoju w czasie -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język -
sprzeczne: synchroniczny
-
Z diachronicznego punktu widzenia omówiony niżej proces polega na tym, że występujące w polszczyźnie historycznej prefiksalne dublety czasownikowe zróżnicowały swoje znaczenia i we współczesnym języku ogólnym zaczęły występować w różnym otoczeniu leksykalnym.
źródło: NKJP: Maria Witkowska-Gutkowska: Staropolskie prefiksalne dublety czasownikowe i ich współczesne odpowiedniki, 1999
Ale o tym powinien napisać ktoś, kto się zna na gramatyce historycznej języka niemieckiego [...], bo coś czuję, że ujęcie diachroniczne mogłoby nam tu wyjaśnić związek Konjunktivu z Imperativem.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. diachroniczny
diachroniczny
diachroniczny
diachroniczne
diachroniczna
D. diachronicznego
diachronicznego
diachronicznego
diachronicznego
diachronicznej
C. diachronicznemu
diachronicznemu
diachronicznemu
diachronicznemu
diachronicznej
B. diachronicznego
diachronicznego
diachroniczny
diachroniczne
diachroniczną
N. diachronicznym
diachronicznym
diachronicznym
diachronicznym
diachroniczną
Ms. diachronicznym
diachronicznym
diachronicznym
diachronicznym
diachronicznej
W. diachroniczny
diachroniczny
diachroniczny
diachroniczne
diachroniczna
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. diachroniczni
diachroniczni
diachroniczne
diachroniczne
D. diachronicznych
diachronicznych
diachronicznych
diachronicznych
C. diachronicznym
diachronicznym
diachronicznym
diachronicznym
B. diachronicznych
diachronicznych
diachronicznych
diachroniczne
N. diachronicznymi
diachronicznymi
diachronicznymi
diachronicznymi
Ms. diachronicznych
diachronicznych
diachronicznych
diachronicznych
W. diachroniczni
diachroniczni
diachroniczne
diachroniczne
-
Rz + diachroniczny + szyk: neutralny -