-
2.
jęz. związany z synchronią - analizą wszystkich elementów danego języka i relacji między tymi elementami w konkretnym okresie, bez uwzględniania ich rozwoju w czasie -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język -
sprzeczne: diachroniczny
-
O ile zaś badanie diachroniczne języka może rzucić światło na szereg wątpliwości dotyczących „działania” języka i sposobu wytłumaczenie pewnych obserwowalnych zjawisk, nie może być argumentem za lub przeciw akceptowalności tych zjawisk. Kluczową rolę ma jednak badanie synchroniczne.
źródło: NKJP: Internet
Do udziału w konferencji zapraszamy zarówno badaczy zajmujących się językoznawstwem synchronicznym, jak i diachronicznym, polonistów i neofilologów.
źródło: Internet: fundacjaslawistyczna.pl/index.php?id=170
Lingwiści opisują antroponimię w ujęciu synchronicznym (to ujęcie dotyczy przede wszystkim imion, tworzenia zdrobnień oraz hipokorystycznych form odimiennych), a także diachronicznie, poprzez analizę metryk chrzcielnych.
źródło: Maria Kamińska: Polszczyzna mówiona mieszkańców Łodzi i okolic w ujęciu socjolingwistycznym, 2005 (books.google)
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. synchroniczny
synchroniczny
synchroniczny
synchroniczne
synchroniczna
D. synchronicznego
synchronicznego
synchronicznego
synchronicznego
synchronicznej
C. synchronicznemu
synchronicznemu
synchronicznemu
synchronicznemu
synchronicznej
B. synchronicznego
synchronicznego
synchroniczny
synchroniczne
synchroniczną
N. synchronicznym
synchronicznym
synchronicznym
synchronicznym
synchroniczną
Ms. synchronicznym
synchronicznym
synchronicznym
synchronicznym
synchronicznej
W. synchroniczny
synchroniczny
synchroniczny
synchroniczne
synchroniczna
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. synchroniczni
synchroniczni
synchroniczne
synchroniczne
D. synchronicznych
synchronicznych
synchronicznych
synchronicznych
C. synchronicznym
synchronicznym
synchronicznym
synchronicznym
B. synchronicznych
synchronicznych
synchronicznych
synchroniczne
N. synchronicznymi
synchronicznymi
synchronicznymi
synchronicznymi
Ms. synchronicznych
synchronicznych
synchronicznych
synchronicznych
W. synchroniczni
synchroniczni
synchroniczne
synchroniczne
-
fr. synchronique
jako odpowiednik semantyczny p.-łac. contemporalis lub contemporaneus 'współczesny (komuś, czemuś)'