-
1.
książk. związany z synchronią - jednoczesnością występowania kilku zjawisk, czynności lub procesów -
KATEGORIE FIZYCZNE
Ilość, liczby i liczenie
kolejność -
synonimy: jednoczesny
równoczesny
antonimy: diachroniczny
-
Obydwa systemy przetwarzania informacji mogą działać niezależnie od siebie, albo też w sposób synchroniczny.
źródło: NKJP: Krzysztof Albin: Reklama – przekaz, odbiór, interpretacja, 2002
Na zajęciach polonistycznych mówiliśmy o synchronicznej wymowie spółgłosek wargowych miękkich. Polega ona na jednoczesnym ruchu artykulacyjnym warg (potrzebnym do zrealizowania p, b, f, w czy m) oraz ruchu języka w górę, ku podniebieniu (potrzebnym do zmiękczenia tychże spółgłosek).
źródło: NKJP:
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. synchroniczny
synchroniczny
synchroniczny
synchroniczne
synchroniczna
D. synchronicznego
synchronicznego
synchronicznego
synchronicznego
synchronicznej
C. synchronicznemu
synchronicznemu
synchronicznemu
synchronicznemu
synchronicznej
B. synchronicznego
synchronicznego
synchroniczny
synchroniczne
synchroniczną
N. synchronicznym
synchronicznym
synchronicznym
synchronicznym
synchroniczną
Ms. synchronicznym
synchronicznym
synchronicznym
synchronicznym
synchronicznej
W. synchroniczny
synchroniczny
synchroniczny
synchroniczne
synchroniczna
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. synchroniczni
synchroniczni
synchroniczne
synchroniczne
D. synchronicznych
synchronicznych
synchronicznych
synchronicznych
C. synchronicznym
synchronicznym
synchronicznym
synchronicznym
B. synchronicznych
synchronicznych
synchronicznych
synchroniczne
N. synchronicznymi
synchronicznymi
synchronicznymi
synchronicznymi
Ms. synchronicznych
synchronicznych
synchronicznych
synchronicznych
W. synchroniczni
synchroniczni
synchroniczne
synchroniczne
-
fr. synchronique
jako odpowiednik semantyczny p.-łac. contemporalis lub contemporaneus 'współczesny (komuś, czemuś)'