nadąsać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. okazać niezadowolenie lub urazę w stosunku do jakiejś osoby, rzeczy lub sytuacji

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

	Ponieważ dostał jej się sok z dna butelki, były w nim drobiny miąższu. Gdy zobaczyła, że sok jest mętny, nadąsała się i nie chciała pić. źródło: NKJP: Aleksandra Wysocka-Zańko: Lekcja uważności, Gazeta Ubezpieczeniowa, 2009-08-11
	Masz denerwująco dużo tajemnic! - nadąsał się Leo, zabierając się do pizzy z owocami morza. źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Róża Selebergu, 2006
	Shrek jest jedyny w swoim rodzaju. Jest dobroduszny, czasami opryskliwy, potrafi też nadąsać się, a i tak został idolem. źródło: NKJP: Magdalena Gorlas: W gościnie u teściów, Polska Głos Wielkopolski, 2004-07-01
	Selekcjoner reprezentacji Polski niczym niezrozumiany geniusz nadąsał się na media, bo nie podzieliły jego euforii po awansie do finałów mistrzostw Europy [...]. źródło: Internet: pilkanozna.pl
	Po przyjeździe zaprosiłem Magdę i rodzeństwo na imprezę, ale ona innym dzieciom nawet nie przekazała tej propozycji – nadąsała się za przegrane pozwy, w których niczego nie wygrała. źródło: Internet: oburzeni.pl

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nadąsałem się +(e)m się nadąsał	nadąsałam się +(e)m się nadąsała	nadąsałom się +(e)m się nadąsało	nadąsaliśmy się +(e)śmy się nadąsali	nadąsałyśmy się +(e)śmy się nadąsały
2 os.	nadąsałeś się +(e)ś się nadąsał	nadąsałaś się +(e)ś się nadąsała	nadąsałoś się +(e)ś się nadąsało	nadąsaliście się +(e)ście się nadąsali	nadąsałyście się +(e)ście się nadąsały
3 os.	nadąsał się	nadąsała się	nadąsało się	nadąsali się	nadąsały się

bezosobnik: nadąsano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		nadąsajmy się
2 os.	nadąsaj się	nadąsajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nadąsałbym się bym się nadąsał	nadąsałabym się bym się nadąsała	nadąsałobym się bym się nadąsało	nadąsalibyśmy się byśmy się nadąsali	nadąsałybyśmy się byśmy się nadąsały
2 os.	nadąsałbyś się byś się nadąsał	nadąsałabyś się byś się nadąsała	nadąsałobyś się byś się nadąsało	nadąsalibyście się byście się nadąsali	nadąsałybyście się byście się nadąsały
3 os.	nadąsałby się by się nadąsał	nadąsałaby się by się nadąsała	nadąsałoby się by się nadąsało	nadąsaliby się by się nadąsali	nadąsałyby się by się nadąsały

bezosobnik: nadąsano by się

bezokolicznik: nadąsać się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: nadąsawszy się

gerundium: nadąsanie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: dąsać się