gęgacz
-
pejorat. osoba, która wypowiadając się publicznie, w ocenie słuchającego mówi za dużo i mało sensownie
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
mówienie -
hiperonimy: gaduła
-
Słuchasz prelegenta, a ten mówi tak potoczyście, że aż ci w uszach chlupie. Bierzesz raport „Zielone Zoo” do ręki i od razu wiesz z kim masz do czynienia. Toż ten prelegent to gęgacz zielony. Słuchać gęgacza? Zielonego zwłaszcza? Szkoda czasu i uszu.
źródło: NKJP: Zielone Zoo, Zielone Brygady. Pismo Ekologów, 1994-07-01
[...] gęgacz nie powtarza nigdy dosłownie; gęgacz musi myśl autorytetu twórczo przerobić [...].
źródło: NKJP: Internet
Tego w Nowym Roku życzę sobie oraz wszystkim kibicom sportu skazanym dzisiaj na obowiązkowe wysłuchiwanie potoku złotych myśli wypływających z niezamykających się ust telewizyjnych gęgaczy.
źródło: Tadeusz Porębski: Nie zagadać telewidzów na śmierć, Passa, 2017-02-03 (passa.pl)
O Matko, jak słucham tego gęgacza, to nie mogę wyjść z podziwu, że [...] znaleźli się tacy, którzy oddali głos na niego. Jak żyję to nie słyszałem, żeby on powiedział coś mądrego [...].
źródło: Internet: wiadomosci.dziennik.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. gęgacz
gęgacze
ndepr gęgacze
depr D. gęgacza
gęgaczów
gęgaczy
C. gęgaczowi
gęgaczom
B. gęgacza
gęgaczów
gęgaczy
N. gęgaczem
gęgaczami
Ms. gęgaczu
gęgaczach
W. gęgaczu
gęgacze
ndepr gęgacze
depr -
Zob. gęgać
Inne znaczenie: 'ptak gęgający'