stękać - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

4.

mówić z trudem, cicho i niepewnie, często przerywając wypowiedź

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Język

mówienie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

Relacje znaczeniowe

synonimy:

dukać
jąkać się
wydukiwać

Cytaty

Nigdy nie był dobrym mówcą, ale wtedy wypadł całkiem fatalnie. Coś jąkał, stękał, szczerze mi było go żal.

źródło: NKJP: Teresa Torańska: Oni, 1985

Waga tej rozmowy chyba zbyt przygniotła naszych baców, bo nie mogli z siebie wydusić przed komisarzem ani słowa. Stękają, dukają - a ja na to - panie komisarzu, czy owce mogą iść w góry na wypas?

źródło: NKJP: Smutne Tatry Zielona wrona, Tygodnik Podhalański nr 18, 1996

[...] oni jąkają się, stękają, ględzą, marudzą, nudzą, klepią bzdury.

źródło: NKJP: Wojciech Giełżyński: Asia do klasztoru?, Tygodnik Ciechanowski, 2004-04-19

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	stękam	stękamy
2 os.	stękasz	stękacie
3 os.	stęka	stękają

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	stękałem +(e)m stękał	stękałam +(e)m stękała	stękałom +(e)m stękało	stękaliśmy +(e)śmy stękali	stękałyśmy +(e)śmy stękały
2 os.	stękałeś +(e)ś stękał	stękałaś +(e)ś stękała	stękałoś +(e)ś stękało	stękaliście +(e)ście stękali	stękałyście +(e)ście stękały
3 os.	stękał	stękała	stękało	stękali	stękały

bezosobnik: stękano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę stękał będę stękać	będę stękała będę stękać	będę stękało będę stękać	będziemy stękali będziemy stękać	będziemy stękały będziemy stękać
2 os.	będziesz stękał będziesz stękać	będziesz stękała będziesz stękać	będziesz stękało będziesz stękać	będziecie stękali będziecie stękać	będziecie stękały będziecie stękać
3 os.	będzie stękał będzie stękać	będzie stękała będzie stękać	będzie stękało będzie stękać	będą stękali będą stękać	będą stękały będą stękać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		stękajmy
2 os.	stękaj	stękajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	stękałbym bym stękał	stękałabym bym stękała	stękałobym bym stękało	stękalibyśmy byśmy stękali	stękałybyśmy byśmy stękały
2 os.	stękałbyś byś stękał	stękałabyś byś stękała	stękałobyś byś stękało	stękalibyście byście stękali	stękałybyście byście stękały
3 os.	stękałby by stękał	stękałaby by stękała	stękałoby by stękało	stękaliby by stękali	stękałyby by stękały

bezosobnik: stękano by

bezokolicznik: stękać

imiesłów przysłówkowy współczesny: stękając

gerundium: stękanie

rodzaj gramatyczny: ndk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	stękanie	stękania
D.	stękania	stękań
C.	stękaniu	stękaniom
B.	stękanie	stękania
N.	stękaniem	stękaniami
Ms.	stękaniu	stękaniach
W.	stękanie	stękania

imiesłów przymiotnikowy czynny: stękający

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	stękający	stękający	stękający	stękające	stękająca
D.	stękającego	stękającego	stękającego	stękającego	stękającej
C.	stękającemu	stękającemu	stękającemu	stękającemu	stękającej
B.	stękającego	stękającego	stękający	stękające	stękającą
N.	stękającym	stękającym	stękającym	stękającym	stękającą
Ms.	stękającym	stękającym	stękającym	stękającym	stękającej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	stękający	stękający	stękające	stękające
D.	stękających	stękających	stękających	stękających
C.	stękającym	stękającym	stękającym	stękającym
B.	stękających	stękających	stękających	stękające
N.	stękającymi	stękającymi	stękającymi	stękającymi
Ms.	stękających	stękających	stękających	stękających

odpowiednik aspektowy: stęknąć

Pochodzenie

psł. *stǫkati (< *ston-k-ati) 'jęczeć, narzekać'