stęknąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

pot. powiedzieć coś niepewnym głosem, zacinając się

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Język

mówienie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

- Przepraszam bardzo - nieśmiało stęknęła pielęgniarka - to nie jest najlepszy moment, ale czy mogłabym prosić panią o autograf?

źródło: NKJP: Ariadna Lewańska: Sonata dla Natalii, 1965

- Ooooch, zaraza - stęknął , łapiąc powietrze. - Aż głos odejmuje.

źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Miecz przeznaczenia, 1992

Zamiast skromnie odrzec: „To Ojciec Święty jest największą osobowością, a ja szarak jak miliony innych”, bezwstydnie stęknąłem „yhy”. Co za hucpa!

źródło: NKJP: Jarosław Abramow-Newerly: Młyn w piekarni, 2002

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	stęknąłem +(e)m stęknął	stęknęłam +(e)m stęknęła	stęknęłom +(e)m stęknęło	stęknęliśmy +(e)śmy stęknęli	stęknęłyśmy +(e)śmy stęknęły
2 os.	stęknąłeś +(e)ś stęknął	stęknęłaś +(e)ś stęknęła	stęknęłoś +(e)ś stęknęło	stęknęliście +(e)ście stęknęli	stęknęłyście +(e)ście stęknęły
3 os.	stęknął	stęknęła	stęknęło	stęknęli	stęknęły

bezosobnik: stęknięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		stęknijmy
2 os.	stęknij	stęknijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	stęknąłbym bym stęknął	stęknęłabym bym stęknęła	stęknęłobym bym stęknęło	stęknęlibyśmy byśmy stęknęli	stęknęłybyśmy byśmy stęknęły
2 os.	stęknąłbyś byś stęknął	stęknęłabyś byś stęknęła	stęknęłobyś byś stęknęło	stęknęlibyście byście stęknęli	stęknęłybyście byście stęknęły
3 os.	stęknąłby by stęknął	stęknęłaby by stęknęła	stęknęłoby by stęknęło	stęknęliby by stęknęli	stęknęłyby by stęknęły

bezosobnik: stęknięto by

bezokolicznik: stęknąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: stęknąwszy

gerundium: stęknięcie

odpowiednik aspektowy: stękać

+

stęknąć

+

MOWA WPROST

Zob. stękać