krzewić - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. wprowadzać i upowszechniać jakieś idee, wartości lub zwyczaje, dokładając starań, aby pozostawały na stałe w jakiejś społeczności

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

krzewić kulturę, naukę, oświatę, religię, tradycję, wiarę, wiedzę; ideały, idee, postawę, wartości, zasady; miłość, pokój, prawdę, przyjaźń, tolerancję; demokrację, patriotyzm, polskość; chrześcijaństwo, katolicyzm, czyjś kult; czytelnictwo; trzeźwość
krzewić w narodzie, w społeczeństwie
krzewić wśród młodzieży, wśród uczniów
dzieło, misja, potrzeba krzewienia

	Dobrej kadry potrzebujemy, by krzewić idee harcerskiego wychowania [...]. źródło: NKJP: Anna Filipow: Co wynika ze „Strategii”?, Czuwaj, 2002-10
	Laureat nagrody krzewi pasje sportowe nie tylko wśród zdrowej młodzieży. Działa też na rzecz dzieci niepełnosprawnych. źródło: NKJP: (AAG): Wuefista doceniony za swoją pasję, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2006-07-03
	[...] należy pokazywać młodym ludziom zalety ich miejscowości, aby w przyszłości wykorzystywali możliwości tkwiące w najbliższym otoczeniu, a w ten sposób krzewili własną kulturę i tradycję [...]. źródło: NKJP: (EKA): Krzewić własną kulturę, Dziennik Polski, 2006-11-07
	Na niedawnej wielkiej międzynarodowej konferencji w Sztokholmie, na którą przybyli przywódcy wielu państw, apelowano o krzewienie pamięci i wiedzy o zagładzie Żydów. źródło: NKJP: Adam Szostkiewicz: Heil Haider?, Polityka, 2000-02-12

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	krzewiłem +(e)m krzewił	krzewiłam +(e)m krzewiła	krzewiłom +(e)m krzewiło	krzewiliśmy +(e)śmy krzewili	krzewiłyśmy +(e)śmy krzewiły
2 os.	krzewiłeś +(e)ś krzewił	krzewiłaś +(e)ś krzewiła	krzewiłoś +(e)ś krzewiło	krzewiliście +(e)ście krzewili	krzewiłyście +(e)ście krzewiły
3 os.	krzewił	krzewiła	krzewiło	krzewili	krzewiły

bezosobnik: krzewiono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę krzewił będę krzewić	będę krzewiła będę krzewić	będę krzewiło będę krzewić	będziemy krzewili będziemy krzewić	będziemy krzewiły będziemy krzewić
2 os.	będziesz krzewił będziesz krzewić	będziesz krzewiła będziesz krzewić	będziesz krzewiło będziesz krzewić	będziecie krzewili będziecie krzewić	będziecie krzewiły będziecie krzewić
3 os.	będzie krzewił będzie krzewić	będzie krzewiła będzie krzewić	będzie krzewiło będzie krzewić	będą krzewili będą krzewić	będą krzewiły będą krzewić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		krzewmy
2 os.	krzew	krzewcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	krzewiłbym bym krzewił	krzewiłabym bym krzewiła	krzewiłobym bym krzewiło	krzewilibyśmy byśmy krzewili	krzewiłybyśmy byśmy krzewiły
2 os.	krzewiłbyś byś krzewił	krzewiłabyś byś krzewiła	krzewiłobyś byś krzewiło	krzewilibyście byście krzewili	krzewiłybyście byście krzewiły
3 os.	krzewiłby by krzewił	krzewiłaby by krzewiła	krzewiłoby by krzewiło	krzewiliby by krzewili	krzewiłyby by krzewiły

bezosobnik: krzewiono by

bezokolicznik: krzewić

imiesłów przysłówkowy współczesny: krzewiąc

gerundium: krzewienie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: krzewiący

imiesłów przymiotnikowy bierny: krzewiony

+

krzewić

+

CO + (GDZIE)

Zob. krzew

Zob. też:

	propagować
	szerzyć