-
1.a
taki, który jest bardzo spokojny i wyrozumiały dla innych (i wywołuje pozytywne uczucia mówiącego) -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
- łagodniutki jak baranek
-
Obrońca sądowy chyba jest ciekawszy od naczelnika Aya i bardziej niebezpieczny, tylko na pozór wydaje się łagodniutki i bardziej ustępliwy.
źródło: Internet: Kazimierz Truchanowski: Piekło nie zna snu, 1967 (books.google.pl)
Barczysty, okazały — był łagodniutki w porównaniu z gońcem Herodem [...].
źródło: Internet: Miesięcznik literacki. Tom 6, 1971 (books.google.pl)
Tymczasem wśród Wszystkich Świętych ze świecą szukać ideałów: pobożnych, cichutkich, łagodniutkich, trwających nieustannie na klęczkach ze złożonymi rączkami.
źródło: Internet: Teluk: Święci. Dobrzy nie w rozumieniu świata (fronda.pl)
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. łagodniutki
łagodniutki
łagodniutki
łagodniutkie
łagodniutka
D. łagodniutkiego
łagodniutkiego
łagodniutkiego
łagodniutkiego
łagodniutkiej
C. łagodniutkiemu
łagodniutkiemu
łagodniutkiemu
łagodniutkiemu
łagodniutkiej
B. łagodniutkiego
łagodniutkiego
łagodniutki
łagodniutkie
łagodniutką
N. łagodniutkim
łagodniutkim
łagodniutkim
łagodniutkim
łagodniutką
Ms. łagodniutkim
łagodniutkim
łagodniutkim
łagodniutkim
łagodniutkiej
W. łagodniutki
łagodniutki
łagodniutki
łagodniutkie
łagodniutka
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. łagodniutcy
łagodniutcy
łagodniutkie
łagodniutkie
D. łagodniutkich
łagodniutkich
łagodniutkich
łagodniutkich
C. łagodniutkim
łagodniutkim
łagodniutkim
łagodniutkim
B. łagodniutkich
łagodniutkich
łagodniutkich
łagodniutkie
N. łagodniutkimi
łagodniutkimi
łagodniutkimi
łagodniutkimi
Ms. łagodniutkich
łagodniutkich
łagodniutkich
łagodniutkich
W. łagodniutcy
łagodniutcy
łagodniutkie
łagodniutkie
-
Zob. łagodny