-
1.
nadawca chce, żeby ten, o kim mowa zrobił to, o czym mowa i ponagla go do wykonania tego -
komentarz przyzdaniowy
-
- częściej niech
-
wykładnik rozkazu
-
służy do tworzenia rozkazów, próśb; w wypadku podmiotu w pierwszej osobie liczby pojedynczej służy do wyrażenia woli nadawcy, aby coś zrobić
-
Czy pan tego nie widzi, do diabła, o tu, niechże pan popatrzy, ślepy jest pan, czy co?
źródło: NKJP: Zbigniew Raszewski: Raptularz (1965-67), 1996
- Niechże mi pan poda rękę! - zawołał błagalnie z głębi dołu. - Nie mogę stąd wyleźć.
źródło: NKJP: Zbigniew Nienacki: Księga strachów, 1987
Rodaku kochany, niechże cię uściskam!
źródło: NKJP: Marian Pankowski: Teatrowanie nad świętym barszczem, 1995
A niechże sobie pani pali, gdzie chce: pod wodą, w zbiorniku z benzyną, na beczce prochu.
źródło: NKJP: Listy od czytelników, Gazeta Wyborcza, 1993-11-12
-
część mowy: modyfikator deklaratywności
podklasa: operator zdaniowy
-
niechże _ ograniczenia zakresu użycia:nie: z Cz. cz. przysz., t. przyp.szyk: stały: antepozycja -
Połączenie niech i partykuły -że ; zob. niech