dwudziestoletni - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

mający dwadzieścia lat

Zapisywane również w postaci: 20-letni .

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości czasu

upływ czasu

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Bieg życia

dorastanie i dojrzałość

dwudziestoletni chłopiec, człowiek, mężczyzna; syn; kierowca, mieszkaniec, student; dwudziestoletnia dziewczyna, kobieta; mieszkanka, studentka; blondynka; dwudziestoletni mercedes, samochód; szczeniak

	Młody, może dwudziestoletni człowiek sam odwijał sobie bandaże z lewej ręki. źródło: NKJP: Sabina Witkowska: Ostrożnie nawet przy kosie, Gazeta Krakowska, 2001-09-11
	To były damy, a myśmy byli dwudziestoletni, głośni i niewychowani. Ale młodzi i przystojni [...]. źródło: NKJP: Anna Zielińska: Niech mi pan dziecko skręci, Gazeta Krakowska, 2006-10-27
	Dziewczęta wydawano młodo za mąż. Uważano, że dziewczyna dwudziestoletnia to - jak powiadano - „gnijący już owoc”. źródło: NKJP: Andrzej Chwalba: Historia Powszechna. Wiek XIX, 2008
	Słowem, mamy superpaliwo ze słomy, które bez szkody dla silnika można lać do baków nawet dwudziestoletnich samochodów . źródło: NKJP: Marcin Bójko: Jazda z prądem, Ozon, 2005
	Ciągnące się przez trzy wieki starcie dwu wielkich potęg ówczesnego świata, Polski i Turcji, rozpoczęło się w 1444 roku na polach w pobliżu dzisiejszego bułgarskiego miasta Warny, gdzie rozbite zostały połączone armie Polski i Węgier, a śmierć poniósł 20-letni władca obu tych państw, król Władysław III [...]. źródło: NKJP: Jerzy Surdykowski: Duch Rzeczypospolitej, 1989

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

Od: dwadzieścia lat