-
1.a
zupa przygotowywana z wody i pokrojonego w kostkę chleba, często z dodatkiem skwarków, warzyw i przypraw -
Używane także w postaci wodzionka ; wariant ten ma przeważnie charakter potoczny, ale jest też często używany w celu podkreślenia śląskiego pochodzenia potrawy, zwłaszcza przez osoby znające śląską gwarę i kulturę.
-
- śl. wodzionka
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Jedzenie i jego przygotowanie
rodzaje pokarmu/potraw i ich cechy -
- śląska, tradycyjna wodzianka
- zupa wodzianka
- talerz wodzianki
-
Dawid połknął trochę gorącej wodzianki, a matka odsunęła jedzenie po paru łyżkach i powiedziała ochrypłym szeptem:
- Nie mogę tego przełknąć.źródło: NKJP: Bogdan Wojdowski: Chleb rzucony umarłym, 1971
Przede wszystkim mieliśmy bardzo dużo polskiego jedzenia - od chleba ze smalcem i ogórkiem małosolnym przez pierogi i placki ziemniaczane do wodzionki i bigosu.
źródło: NKJP: Sebastian Meitz: Z życia związku, Czuwaj, 2004-09
Na Śląsku znano wodzionkę, najprostszą z prostych zup: kromka żytniego lub pszennego chleba pokrajanego w kostkę i roztartego z czosnkiem, zalana wrzątkiem.
źródło: NKJP: Andrzej Kozioł: Kuchnia z chleba, Dziennik Polski, 2005-04-30
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wodzianka
wodzianki
D. wodzianki
wodzianek
C. wodziance
wodziankom
B. wodziankę
wodzianki
N. wodzianką
wodziankami
Ms. wodziance
wodziankach
W. wodzianko
wodzianki
Inne uwagi
Zwykle lp