-
1.
zniszczony i podarty kawałek materiału -
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
stan skupienia, trwałość materii -
- stary gałgan
-
Naum odwinął z lewej ręki gruby przepocony gałgan i wcisnął jak rękawicę do kieszeni.
źródło: NKJP: Bogdan Wojdowski: Chleb rzucony umarłym, 1971
Koret zamoczył w obtłuczonym dzbanku kawałek gałgana, zaczął wycierać ślady krwi i błota z twarzy chłopaka, który zapewne pod wpływem tego dotyku z wolna odzyskiwał zmysły.
źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Piołun i miód, 2003
Poważnie wyciągnął do niej dłoń półprzykrytą lnianym gałganem.
źródło: NKJP: Jan Dobraczyński: Święty miecz, 1949
Zaczynamy z Danką uwalniać rozkrzyżowane, skrępowane gałganami ramiona chłopca.
źródło: NKJP: Stanisław Jankowski: Czołgi idą na Grodno, Gazeta Krakowska, 2001-09-07
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. gałgan
gałgany
D. gałgana
gałganów
C. gałganowi
gałganom
B. gałgan
gałgany
N. gałganem
gałganami
Ms. gałganie
gałganach
W. gałganie
gałgany
-
niem. Galgen 'rzezimieszek, łotr, łobuz'
Zn. 'zniszczone ubranie, kawałek materiału, szmata' związane jest z określeniem człowieka przez relację metonimii ('człowiek noszący zniszczone ubrania').