napartaczyć

  • pot.  pejorat.  wykonać wiele jakichś prac bardzo źle i niefachowo
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    słownictwo oceniające

  • synonimy:  naknocić
    napartolić
    hiperonimy:  napsuć
    • napartaczyć coś, tyle czegoś
  • Receptura na miecz stalowy jest już gotowa, i o ile niczego nie napartaczyli, jutro zajmę się wykuciem pierwszej sztuki.

    źródło: Internet: wiedzmin.fandom.com

    Więc skoro pracownik partaczy, to należy go zwolnić, a jak napartaczył tyle, że firma ma stratę, to nie otrzymuje za swoją pracę pieniędzy.

    źródło: Internet: forum.trojmiasto.pl

    Od kilku dni R. [...] napartaczył tyle sytuacji [...], że głowa mała, pewnie co najmniej do czwartku taką formę będzie miał.

    źródło: Internet: ps3forum.pl

    Na mapach są instalacje sanitarne dawno nie istniejące, brakuje zaś tych sprzed 5-6 lat. Najpodlejsze jest to, że urzędnicy napartaczyli i przez tyle lat nie chce im się naprawić.

    źródło: Internet: gazetaolsztynska.pl/comments

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. napartaczę
    napartaczymy
    2 os. napartaczysz
    napartaczycie
    3 os. napartaczy
    napartaczą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. napartaczyłem
    +(e)m napartaczył
    napartaczyłam
    +(e)m napartaczyła
    napartaczyłom
    +(e)m napartaczyło
    napartaczyliśmy
    +(e)śmy napartaczyli
    napartaczyłyśmy
    +(e)śmy napartaczyły
    2 os. napartaczyłeś
    +(e)ś napartaczył
    napartaczyłaś
    +(e)ś napartaczyła
    napartaczyłoś
    +(e)ś napartaczyło
    napartaczyliście
    +(e)ście napartaczyli
    napartaczyłyście
    +(e)ście napartaczyły
    3 os. napartaczył
    napartaczyła
    napartaczyło
    napartaczyli
    napartaczyły

    bezosobnik: napartaczono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. napartaczmy
    2 os. napartacz
    napartaczcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. napartaczyłbym
    bym napartaczył
    napartaczyłabym
    bym napartaczyła
    napartaczyłobym
    bym napartaczyło
    napartaczylibyśmy
    byśmy napartaczyli
    napartaczyłybyśmy
    byśmy napartaczyły
    2 os. napartaczyłbyś
    byś napartaczył
    napartaczyłabyś
    byś napartaczyła
    napartaczyłobyś
    byś napartaczyło
    napartaczylibyście
    byście napartaczyli
    napartaczyłybyście
    byście napartaczyły
    3 os. napartaczyłby
    by napartaczył
    napartaczyłaby
    by napartaczyła
    napartaczyłoby
    by napartaczyło
    napartaczyliby
    by napartaczyli
    napartaczyłyby
    by napartaczyły

    bezosobnik: napartaczono by

    bezokolicznik: napartaczyć

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: napartaczywszy

    gerundium: napartaczenie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: napartaczony

  • bez ograniczeń + napartaczyć +
    CO
  • Zob. partacz

CHRONOLOGIZACJA:
1809, SL
Data ostatniej modyfikacji: 06.12.2021