autonomiczny - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

związany z autonomią - niezależnością jakiejś społeczności, regionu lub instytucji

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Przynależność i podział terytorialny

typy terytoriów, podział administracyjny

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Funkcjonowanie państwa

władza państwowa

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

stosunki, grupy i organizacje społeczne

autonomiczny budżet, charakter, element, kraj, obszar, okręg, region, rząd, system, świat, układ, urząd; Śląsk; autonomiczna całość, część, forma, grupa, instytucja, organizacja, prowincja, republika, sekcja, społeczność, stacja, strefa, struktura, uczelnia; Galicja; autonomiczne królestwo, miasto, państwo, terytorium; autonomiczne władze
autonomiczny i niezależny, autonomiczny i suwerenny

	Rzeczpospolita zaczęła przekształcać Śląsk w autonomiczne województwo. źródło: NKJP: Jan Dziadul: Więcej Zachodu, Polityka, 2002-06-22
	Duńczycy lansują tezę, że święty Mikołaj zamieszkuje Grenlandię (autonomiczne terytorium zamorskie Danii), popadając w ten sposób w konflikt z innymi Skandynawami. źródło: NKJP: Piotr Cegielski: Tradycja w dobie rewolucji informacyjnej, Gazeta Wyborcza, 1996-12-06
	Od 1948 roku Wyspy Owcze tworzą autonomiczną społeczność w ramach Królestwa Danii. źródło: NKJP: Tomasz Kabat: Deszczowa krawędź Europy, Gazeta Wyborcza, 1997-11-28
	Czy autonomiczna Ukraina zechce w przyszłości zerwać więzy łączące ją z Rosją i przyjąć status niepodległego państwa, zależeć będzie jedynie od woli narodu ukraińskiego źródło: NKJP: Mieroszewski Juliusz: Finał klasycznej Europy, 1997
	Z wojną pomiędzy zaborcami wiązano nadzieje na odbudowę autonomicznej państwowości polskiej pod protektoratem Wiednia lub Petersburga. źródło: NKJP: Janusz Tazbir: Silva rerum historicarum, 2002

część mowy: przymiotnik

Stopień równy