skrzyczeć - Wielki słownik języka polskiego PAN

zganić kogoś, mówiąc do niego głośno i podniesionym tonem

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

	synonimy:	okrzyczeć
	hiperonimy:	zganić

Cytaty

Co się stało? Ojciec cię skrzyczał, że wróciłaś po nocy?

źródło: NKJP: Małgorzata Kuźmińska, Michał Kuźmiński: Sekret Kroke, 2009

Za pierwsze zarobione pieniądze kupił sobie skrzypce. Ukrył je przed rodzicami, bo bał się, że go skrzyczą za wydawanie pieniędzy na – jak było to w zwyczaju mówić – głupstwa.

źródło: NKJP: Stanisław Zachwieja: Na swojską nutę, Gazeta Krakowska, 2005-11-25

Zdziwiłem się, skąd wzięło się tyle pieniędzy na moim koncie. Chciałem nawet o to zapytać, ale obawiałem się, że urzędniczka mnie skrzyczy.

źródło: NKJP: Klient w sieci , Dziennik Polski, 1998-03-04

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	skrzyczę	skrzyczymy
2 os.	skrzyczysz	skrzyczycie
3 os.	skrzyczy	skrzyczą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skrzyczałem +(e)m skrzyczał	skrzyczałam +(e)m skrzyczała	skrzyczałom +(e)m skrzyczało	skrzyczeliśmy +(e)śmy skrzyczeli	skrzyczałyśmy +(e)śmy skrzyczały
2 os.	skrzyczałeś +(e)ś skrzyczał	skrzyczałaś +(e)ś skrzyczała	skrzyczałoś +(e)ś skrzyczało	skrzyczeliście +(e)ście skrzyczeli	skrzyczałyście +(e)ście skrzyczały
3 os.	skrzyczał	skrzyczała	skrzyczało	skrzyczeli	skrzyczały

bezosobnik: skrzyczano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		skrzyczmy
2 os.	skrzycz	skrzyczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skrzyczałbym bym skrzyczał	skrzyczałabym bym skrzyczała	skrzyczałobym bym skrzyczało	skrzyczelibyśmy byśmy skrzyczeli	skrzyczałybyśmy byśmy skrzyczały
2 os.	skrzyczałbyś byś skrzyczał	skrzyczałabyś byś skrzyczała	skrzyczałobyś byś skrzyczało	skrzyczelibyście byście skrzyczeli	skrzyczałybyście byście skrzyczały
3 os.	skrzyczałby by skrzyczał	skrzyczałaby by skrzyczała	skrzyczałoby by skrzyczało	skrzyczeliby by skrzyczeli	skrzyczałyby by skrzyczały

bezosobnik: skrzyczano by

bezokolicznik: skrzyczeć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: skrzyczawszy

gerundium: skrzyczenie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	skrzyczenie	skrzyczenia
D.	skrzyczenia	skrzyczeń
C.	skrzyczeniu	skrzyczeniom
B.	skrzyczenie	skrzyczenia
N.	skrzyczeniem	skrzyczeniami
Ms.	skrzyczeniu	skrzyczeniach
W.	skrzyczenie	skrzyczenia

imiesłów przymiotnikowy bierny: skrzyczany

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	skrzyczany	skrzyczany	skrzyczany	skrzyczane	skrzyczana
D.	skrzyczanego	skrzyczanego	skrzyczanego	skrzyczanego	skrzyczanej
C.	skrzyczanemu	skrzyczanemu	skrzyczanemu	skrzyczanemu	skrzyczanej
B.	skrzyczanego	skrzyczanego	skrzyczany	skrzyczane	skrzyczaną
N.	skrzyczanym	skrzyczanym	skrzyczanym	skrzyczanym	skrzyczaną
Ms.	skrzyczanym	skrzyczanym	skrzyczanym	skrzyczanym	skrzyczanej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	skrzyczani	skrzyczani	skrzyczane	skrzyczane
D.	skrzyczanych	skrzyczanych	skrzyczanych	skrzyczanych
C.	skrzyczanym	skrzyczanym	skrzyczanym	skrzyczanym
B.	skrzyczanych	skrzyczanych	skrzyczanych	skrzyczane
N.	skrzyczanymi	skrzyczanymi	skrzyczanymi	skrzyczanymi
Ms.	skrzyczanych	skrzyczanych	skrzyczanych	skrzyczanych

Składnia

	+	skrzyczeć	+	KOGO + (za CO)
	+	skrzyczeć	+	KOGO + (że ZADANIE)

Pochodzenie

Zob. krzyczeć