drużynowy II

I

rzeczownik

  • osoba kierująca drużyną harcerską
  • W odniesieniu do kobiet używa się wyrazu drużynowa.

  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Edukacja i oświata

    organizacje/placówki opiekuńcze i kulturalne

  • hiperonimy:  harcerz
    • młody; doświadczony, początkujący drużynowy; drużynowy harcerski
    • drużynowy gromady, zuchów
    • drużynowy i szczepowy, drużynowy i zastępowy, drużynowy i zuchowy
    • druh drużynowy
    • zastępca; funkcja, obowiązek drużynowego; kurs; zbiórka, zlot drużynowych
    • kształcić, mianować; wspierać drużynowych
    • być, zostać drużynowym
  • Hufiec w Śmiglu troszczy się zwłaszcza o to, aby za każdą drużynę w gminie odpowiadał doświadczony drużynowy.

    źródło: NKJP: Marcin Bajerowicz: Jedyny taki hufiec, Głos Wielkopolski, 2003-12-02

    [...] pełnił w ZHP różne funkcje. Był zastępowym, drużynowym, szczepowym, kwatermistrzem, zastępcą komendanta hufca i komendantem bazy harcerskiej w Lipuszu do 1996 roku.

    źródło: NKJP: (aśka): Urodziłem się harcerzem, Dziennik Malborski, 2000-05-05

    [...] komendant i komenda hufca odpowiadają za kształcenie drużynowych, opiekunów prób instruktorskich, kadry szczepów i związków drużyn [...].

    źródło: NKJP: hm. Anna Filipow: U progu zmian, Czuwaj, 2002-12

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. drużynowy
    drużynowi
    ndepr
    drużynowe
    depr
    D. drużynowego
    drużynowych
    C. drużynowemu
    drużynowym
    B. drużynowego
    drużynowych
    N. drużynowym
    drużynowymi
    Ms. drużynowym
    drużynowych
    W. drużynowy
    drużynowi
    ndepr
    drużynowe
    depr
  • Zob. drużyna

CHRONOLOGIZACJA:
1920, E. Piasecki, M. Schreiber, "Harce młodzieży polskiej", books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 05.01.2018