-
2.
istota nadprzyrodzona, mająca zły lub dobry wpływ na losy ludzkie, którą według arabskich baśni dzięki zaklęciom można uwięzić albo sobie podporządkować -
- rzadziej dżinn
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
literatura
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
wierzenia i przesądy -
hiperonimy: duch
-
- dżin z butelki, z lampy
- uwolnić, wypuścić dżina
-
Uciekając przed kolegami, chłopiec trafia do jakiejś rudery i ze starego magnetofonu uwalnia dżina - ducha krążącego po świecie od pięciu tysięcy lat. Gdy ktoś go uwolni z czegoś, w czym się zalągł, to dżin musi spełnić jego trzy życzenia [...].
źródło: NKJP: Magda Szczypiorska-Mutor: Czarodziej Kazaam, Gazeta Wyborcza, 1998-01-02
Kiedy Aladyn uwolnił dżina z butelki, okazało się, że ma on trudny charakter.
źródło: NKJP: Jarosław Mulewicz: Jak zyć z dżinem?, Gazeta Wyborcza, 1993-11-19
Wszystkie dziwne, często potworne postacie, które zaludniają opowieści mityczne: centaury, trolle, dżinny, smoki, nimfy to efekt symbolotwórczej aktywności nieświadomości [...].
źródło: NKJP: Maria Zowisło: Filozofia i sport. Horyzonty dialogu, 2001
Chociaż błękitni dżinowie są uważani za dobre istoty, starają się oni jak najlepiej strzec swoich sekretów przed wścibskimi podróżnikami [...].
źródło: Internet: forum.tibia.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m2, m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. dżin
dżiny
rzadziej dżinowie
ndepr dżiny
depr D. dżina
dżinów
C. dżinowi
dżinom
B. dżina
dżinów
dżiny
N. dżinem
dżinami
Ms. dżinie
dżinach
W. dżinie
dżinowie
dżiny
ndepr dżiny
depr -
internac.
ang. jinn
fr. djinn
niem. Dschinn
z ar. dżinn 'demony, duchy'