-
1.
książk. taki, który coś widział osobiście -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
zmysły -
- naoczny obserwator, świadek
-
Naoczni obserwatorzy przecierali oczy ze zdumienia, bo dawno nie widzieli tak słabo grających nowotarżan.
źródło: NKJP: Stefan Leśniowski: Bez animuszu i armat, Gazeta Krakowska, 2006-11-07
Pańskie oskarżenie to mało. Muszą być świadkowie naoczni.
źródło: NKJP: Jerzy Andrzejewski: Popiół i diament, 1948
Rosja! Któż o niej czegoś nie wie, kto jakichkolwiek szczegółów jej nie zna; ale któż jest taki, który ją pojmuje, nawet z widzów naocznych, nawet z własnych jej dzieci!
źródło: NKJP: Henryk Kamieński: Rosja i Europa. Polska. Wstęp do badań nad Rosją i Moskalami, 1999
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. naoczny
naoczny
naoczny
naoczne
naoczna
D. naocznego
naocznego
naocznego
naocznego
naocznej
C. naocznemu
naocznemu
naocznemu
naocznemu
naocznej
B. naocznego
naocznego
naoczny
naoczne
naoczną
N. naocznym
naocznym
naocznym
naocznym
naoczną
Ms. naocznym
naocznym
naocznym
naocznym
naocznej
W. naoczny
naoczny
naoczny
naoczne
naoczna
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. naoczni
naoczni
naoczne
naoczne
D. naocznych
naocznych
naocznych
naocznych
C. naocznym
naocznym
naocznym
naocznym
B. naocznych
naocznych
naocznych
naoczne
N. naocznymi
naocznymi
naocznymi
naocznymi
Ms. naocznych
naocznych
naocznych
naocznych
W. naoczni
naoczni
naoczne
naoczne
-
Rz + naoczny + 
szyk: neutralny -
Od: wyrażenia przyimkowego na oczy , por. (widzieć coś) na (własne) oczy , zob. oko . Naoczny świadek być może pod wpływem fr. témoin oculaire, niem. augen-zeuge, ang.# eye-witness (Bańk.).
-
Rz + naoczny +
szyk: neutralny