dębicki
-
przymiotnik od: Dębica
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Przynależność i podział terytorialny
państwa, miasta, obszary geograficzne -
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. dębicki
dębicki
dębicki
dębickie
dębicka
D. dębickiego
dębickiego
dębickiego
dębickiego
dębickiej
C. dębickiemu
dębickiemu
dębickiemu
dębickiemu
dębickiej
B. dębickiego
dębickiego
dębicki
dębickie
dębicką
N. dębickim
dębickim
dębickim
dębickim
dębicką
Ms. dębickim
dębickim
dębickim
dębickim
dębickiej
W. dębicki
dębicki
dębicki
dębickie
dębicka
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. dębiccy
dębiccy
dębickie
dębickie
D. dębickich
dębickich
dębickich
dębickich
C. dębickim
dębickim
dębickim
dębickim
B. dębickich
dębickich
dębickich
dębickie
N. dębickimi
dębickimi
dębickimi
dębickimi
Ms. dębickich
dębickich
dębickich
dębickich
W. dębiccy
dębiccy
dębickie
dębickie
-
Od: Dębica