wystarczająco
-
to, o czym mowa, ma daną cechę w takim stopniu, że mówiący sądzi, że większy nie jest potrzebny
-
wykładnik stopnia cechy
-
(quasi)synonimy: dostatecznie II
dosyć II
dość I
dość III
sprzeczne: niewystarczająco
-
Przecież pan już go znał wystarczająco dobrze.
źródło: NKJP: Teresa Torańska: Oni, 1997
Teraz czułem się wystarczająco bezpieczny.
źródło: NKJP: Stanisław Mrożek: Opowiadania 1974-1979, 1995
Powitanie z ojcem nie było może zbyt wylewne z jego strony, ale wystarczająco wymowne, bym nabrał przekonania,że temat zegarka już nigdy do naszych rozmów nie wróci.
źródło: NKJP: Jeremi Przybora: Przymknięte oko opaczności, 1995
Przecież wiedźma zamknęła biednego Jasia w szopie i codziennie musiał wysuwać paluszek przez kratę, żeby mogła się przekonać, czy już go wystarczająco utuczyła.
źródło: NKJP: Stefan Leder, Witold Leder: Czerwona nić. Ze wspomnień i prac rodziny Lederów, 2005
Uważałem, że trzech wieszczów znam wystarczająco ze szkoły i ze słyszenia.
źródło: NKJP: Stanisław Dygat: Jezioro Bodeńskie, 1995
-
część mowy: operator metapredykatywny
podklasa: operator gradacji
-
wystarczająco _
Przym. st. równy, Przysł. st. równy, Cz. - cecha stopniowalnaszyk: z Przym. i Przysł. stały: antepozycja
z Cz. zmienny: antepozycja lub postpozycja -
Zob. starczyć