połachotać - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	połachocę połachoczę	połachocemy połachoczemy
2 os.	połachocesz połachoczesz	połachocecie połachoczecie
3 os.	połachoce połachocze	połachocą połachoczą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	połachotałem +(e)m połachotał	połachotałam +(e)m połachotała	połachotałom +(e)m połachotało	połachotaliśmy +(e)śmy połachotali	połachotałyśmy +(e)śmy połachotały
2 os.	połachotałeś +(e)ś połachotał	połachotałaś +(e)ś połachotała	połachotałoś +(e)ś połachotało	połachotaliście +(e)ście połachotali	połachotałyście +(e)ście połachotały
3 os.	połachotał	połachotała	połachotało	połachotali	połachotały

bezosobnik: połachotano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		połachoczmy
2 os.	połachocz	połachoczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	połachotałbym bym połachotał	połachotałabym bym połachotała	połachotałobym bym połachotało	połachotalibyśmy byśmy połachotali	połachotałybyśmy byśmy połachotały
2 os.	połachotałbyś byś połachotał	połachotałabyś byś połachotała	połachotałobyś byś połachotało	połachotalibyście byście połachotali	połachotałybyście byście połachotały
3 os.	połachotałby by połachotał	połachotałaby by połachotała	połachotałoby by połachotało	połachotaliby by połachotali	połachotałyby by połachotały

bezosobnik: połachotano by

bezokolicznik: połachotać

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

połachotawszy

gerundium: połachotanie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: łachotać

+

połachotać

+

CO + (w CO)