koronować - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

rel. w ramach ceremonii religijnej nakładać lub nałożyć koronę albo ozdoby wykonane z kamieni szlachetnych na obraz Matki Boskiej, znajdujący się w kościele i będący przedmiotem kultu

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Religia – kościół

sakramenty i obrzędy religijne

Cytaty

	We wrześniu 1937 roku figura została koronowana koronami papieskimi i otrzymała tytuł Królowej Polskiego Morza. źródło: NKJP: Włodzimierz Kalicki: Sztuka zagrabiona, Gazeta Wyborcza, 1998-12-31
	[...] „Kardynał Stefan Wyszyński powiedział do mnie: – Zdzisiu pojedziesz ze mną do Nowego Sącza i będziesz przy mnie, gdy ja będę koronować ich piękny obraz Matki Boskiej Pocieszenia. źródło: NKJP: Sławomir Wrona: Pamiętam i przebaczam, Gazeta Krakowska, 2007-05-25
	Koronuje obraz Matki Boskiej Pocieszenia z kościoła Franciszkanów w Gnieźnie, figurę Matki Boskiej Bolesnej ze Skulska oraz poświęci koronę obrazu Matki Boskiej Miedznej [...] i kamienie węgielne nowych świątyń. źródło: NKJP: (X): Prasa zagraniczna o wizycie Jana Pawła II w Polsce, Gazeta Wyborcza, 1997-06-03
	Pierwszym przystankiem podczas wyprawy było sanktuarium Matki Boskiej Bolesnej w Limanowej, w którym znajduje się słynna Pieta Limanowska z XIV w. Jako metropolita krakowski, arcybiskup Karol Wojtyła koronował tę figurę w 1966 r. źródło: NKJP: (ANKA): Śladami patrona, Gazeta Krakowska, 2007-05-02
	Istnieje stary zwyczaj koronowania cudownych wizerunków Matki Bożej. Korony papieskie spoczęły na głowie Madonny i Dzieciątka z Kalwarii 15 sierpnia 1887 r., kiedy to biskupem w Krakowie był Albin Dunajewski. źródło: NKJP: (X): Polska Jerozolima, Dziennik Polski, 2002-03-23

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany lub niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	koronuję	koronujemy
2 os.	koronujesz	koronujecie
3 os.	koronuje	koronują

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	koronowałem +(e)m koronował	koronowałam +(e)m koronowała	koronowałom +(e)m koronowało	koronowaliśmy +(e)śmy koronowali	koronowałyśmy +(e)śmy koronowały
2 os.	koronowałeś +(e)ś koronował	koronowałaś +(e)ś koronowała	koronowałoś +(e)ś koronowało	koronowaliście +(e)ście koronowali	koronowałyście +(e)ście koronowały
3 os.	koronował	koronowała	koronowało	koronowali	koronowały

bezosobnik: koronowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę koronował będę koronować	będę koronowała będę koronować	będę koronowało będę koronować	będziemy koronowali będziemy koronować	będziemy koronowały będziemy koronować
2 os.	będziesz koronował będziesz koronować	będziesz koronowała będziesz koronować	będziesz koronowało będziesz koronować	będziecie koronowali będziecie koronować	będziecie koronowały będziecie koronować
3 os.	będzie koronował będzie koronować	będzie koronowała będzie koronować	będzie koronowało będzie koronować	będą koronowali będą koronować	będą koronowały będą koronować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		koronujmy
2 os.	koronuj	koronujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	koronowałbym bym koronował	koronowałabym bym koronowała	koronowałobym bym koronowało	koronowalibyśmy byśmy koronowali	koronowałybyśmy byśmy koronowały
2 os.	koronowałbyś byś koronował	koronowałabyś byś koronowała	koronowałobyś byś koronowało	koronowalibyście byście koronowali	koronowałybyście byście koronowały
3 os.	koronowałby by koronował	koronowałaby by koronowała	koronowałoby by koronowało	koronowaliby by koronowali	koronowałyby by koronowały

bezosobnik: koronowano by

bezokolicznik: koronować

imiesłów przysłówkowy współczesny:

koronując

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

koronowawszy

gerundium: koronowanie

rodzaj gramatyczny: dk, ndk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	koronowanie	koronowania
D.	koronowania	koronowań
C.	koronowaniu	koronowaniom
B.	koronowanie	koronowania
N.	koronowaniem	koronowaniami
Ms.	koronowaniu	koronowaniach
W.	koronowanie	koronowania

imiesłów przymiotnikowy czynny: koronujący

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	koronujący	koronujący	koronujący	koronujące	koronująca
D.	koronującego	koronującego	koronującego	koronującego	koronującej
C.	koronującemu	koronującemu	koronującemu	koronującemu	koronującej
B.	koronującego	koronującego	koronujący	koronujące	koronującą
N.	koronującym	koronującym	koronującym	koronującym	koronującą
Ms.	koronującym	koronującym	koronującym	koronującym	koronującej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	koronujący	koronujący	koronujące	koronujące
D.	koronujących	koronujących	koronujących	koronujących
C.	koronującym	koronującym	koronującym	koronującym
B.	koronujących	koronujących	koronujących	koronujące
N.	koronującymi	koronującymi	koronującymi	koronującymi
Ms.	koronujących	koronujących	koronujących	koronujących

imiesłów przymiotnikowy bierny: koronowany

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	koronowany	koronowany	koronowany	koronowane	koronowana
D.	koronowanego	koronowanego	koronowanego	koronowanego	koronowanej
C.	koronowanemu	koronowanemu	koronowanemu	koronowanemu	koronowanej
B.	koronowanego	koronowanego	koronowany	koronowane	koronowaną
N.	koronowanym	koronowanym	koronowanym	koronowanym	koronowaną
Ms.	koronowanym	koronowanym	koronowanym	koronowanym	koronowanej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	koronowani	koronowani	koronowane	koronowane
D.	koronowanych	koronowanych	koronowanych	koronowanych
C.	koronowanym	koronowanym	koronowanym	koronowanym
B.	koronowanych	koronowanych	koronowanych	koronowane
N.	koronowanymi	koronowanymi	koronowanymi	koronowanymi
Ms.	koronowanych	koronowanych	koronowanych	koronowanych

Składnia

+

koronować

+

CO + (CZYM)

Pochodzenie

łac. corōnāre 'koronować, zdobić wieńcami'