napomnieć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

powiedzieć jakiejś osobie, że się niewłaściwie zachowuje

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

synonimy:

upomnieć

	Dopiero gdy napomniano ją po raz trzeci, Milva wykąpała się, przebrała i poszła do wiedźmina. źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 1996
	[...] w szesnastym wieku ówczesny proboszcz został napomniany za głoszenie kazań i spowiadanie tylko w języku polskim. źródło: NKJP: Piotr Subik: Dziesięć lat do mistrzostwa, Dziennik Polski, 2005-08-19
	Franciszek Józef napomniał swojego podwładnego, że nie powinien się zbyt nisko kłaniać oklaskującej go publiczności [...]. źródło: NKJP: Piotr Grylak: Ptasznik z Gliwic, Dziennik Polski, 2005-08-26
	Lekko, po ojcowsku napomnieli władzę, żeby nie przesadzała z pokazowymi aresztowaniami. źródło: NKJP: Internet
	- Możesz wrzeszczeć, ile tylko chcesz, ale nie gryź! - napomniał ją. źródło: NKJP: Piotr Siemion: Finimondo. Komedia romantyczna, 2004

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	napomniałem +(e)m napomniał	napomniałam +(e)m napomniała	napomniałom +(e)m napomniało	napomnieliśmy +(e)śmy napomnieli	napomniałyśmy +(e)śmy napomniały
2 os.	napomniałeś +(e)ś napomniał	napomniałaś +(e)ś napomniała	napomniałoś +(e)ś napomniało	napomnieliście +(e)ście napomnieli	napomniałyście +(e)ście napomniały
3 os.	napomniał	napomniała	napomniało	napomnieli	napomniały

bezosobnik: napomniano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		napomnijmy
2 os.	napomnij	napomnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	napomniałbym bym napomniał	napomniałabym bym napomniała	napomniałobym bym napomniało	napomnielibyśmy byśmy napomnieli	napomniałybyśmy byśmy napomniały
2 os.	napomniałbyś byś napomniał	napomniałabyś byś napomniała	napomniałobyś byś napomniało	napomnielibyście byście napomnieli	napomniałybyście byście napomniały
3 os.	napomniałby by napomniał	napomniałaby by napomniała	napomniałoby by napomniało	napomnieliby by napomnieli	napomniałyby by napomniały

bezosobnik: napomniano by

bezokolicznik: napomnieć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: napomniawszy

gerundium: napomnienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: napomniany

odpowiednik aspektowy: napominać

Zob. pomnieć