zakatować - Wielki słownik języka polskiego PAN

katując, zabić człowieka lub zwierzę

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Bieg życia

śmierć

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Prawo i łamanie prawa

przestępstwa

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt

	40-letni mieszkaniec wsi Talus w gm. Ełk zakatował drewnianą pałką psa sąsiadki za to, że zwierzę na niego szczekało. źródło: NKJP: (gog): Zakatował za szczekanie, Dziennik Bałtycki, 2011
	Zawloką go do piwnicy i zakatują, a ciało spalą w piecu centralnego ogrzewania. źródło: NKJP: Piotr Siemion: Finimondo: komedia romantyczna, 2004
	Zakatował ją kochanek. Wrócił do domu w nocy pijany, zaczął krzyczeć, że kobieta go zdradza. Bił ją, aż się przewróciła. źródło: NKJP: Józef Krzyk: Kontrowersyjna decyzja katowickiego sądu, Gazeta Wyborcza, 1999-04-21
	Zastrzelił lub zakatował na śmierć 21 osób. źródło: NKJP: Maciej Wesołowski: Urodzeni mordercy, CKM, nr 05/05, 1999
	Mamy w mediach całą serię doniesień o zakatowanych dzieciach - niemowlętach albo takich, co ledwo odrosły od ziemi. źródło: NKJP: Barbara Pietkiewicz: Wstrząsający konkubenci, Polityka, nr 2530, 2005-11-19

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zakatowałem +(e)m zakatował	zakatowałam +(e)m zakatowała	zakatowałom +(e)m zakatowało	zakatowaliśmy +(e)śmy zakatowali	zakatowałyśmy +(e)śmy zakatowały
2 os.	zakatowałeś +(e)ś zakatował	zakatowałaś +(e)ś zakatowała	zakatowałoś +(e)ś zakatowało	zakatowaliście +(e)ście zakatowali	zakatowałyście +(e)ście zakatowały
3 os.	zakatował	zakatowała	zakatowało	zakatowali	zakatowały

bezosobnik: zakatowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zakatujmy
2 os.	zakatuj	zakatujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zakatowałbym bym zakatował	zakatowałabym bym zakatowała	zakatowałobym bym zakatowało	zakatowalibyśmy byśmy zakatowali	zakatowałybyśmy byśmy zakatowały
2 os.	zakatowałbyś byś zakatował	zakatowałabyś byś zakatowała	zakatowałobyś byś zakatowało	zakatowalibyście byście zakatowali	zakatowałybyście byście zakatowały
3 os.	zakatowałby by zakatował	zakatowałaby by zakatowała	zakatowałoby by zakatowało	zakatowaliby by zakatowali	zakatowałyby by zakatowały

bezosobnik: zakatowano by

bezokolicznik: zakatować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zakatowawszy

gerundium: zakatowanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zakatowany

+

zakatować

+

KOGO/CO + (CZYM)

Od: katować , zob. kat