-
1.
prostokątny plac, otoczony budynkami, dawniej stanowiący centrum handlowe i administracyjne miasta -
Jako nazwa zapisywany wielką literą, np. Rynek Główny , Stary Rynek .
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Najbliższe środowisko życia człowieka
miasto -
- średniowieczny, zabytkowy; krakowski, nakielski, raciborski... rynek
- rynek miasta
- rynek z ratuszem, rynek z zabudową z pocz. XX w. poł. XIX w....
- rynek w Katowicach, w Krakowie...
- lochy pod rynkiem; centrum, miasto z rynkiem
- zwiedzić/zwiedzać rynek
-
Przedstawiciele Polonii uczestniczyli we mszy w bazylice Ofiarowania NMP w Wadowicach, zwiedzili rynek i Dom Papieża.
źródło: NKJP: (BEA): Gościnne Wadowice, Dziennik Polski, 2001-06-13
[...] kościoły umiejscawiano na wydzielonym ku temu bloku urbanistycznym, oddzielonym od rynku innym blokiem zabudowy, lub też lokalizowane były w bloku sąsiadującym z rynkiem poprzez naroże wybiegających zeń ulic.
źródło: NKJP: Mariusz Kulesza: Morfogeneza miast na obszarze Polski Środkowej w okresie przedrozbiorowym: dawne województwa łęczyckie i sieradzkie, 2001
Siadamy na ławeczkach pod fontanną w rynku.
źródło: NKJP: Elżbieta Mosingiewicz: Kadencja z bożą pomocą, Gazeta Wyborcza, 1994-05-17
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rynek
rynki
D. rynku
rynków
C. rynkowi
rynkom
B. rynek
rynki
N. rynkiem
rynkami
Ms. rynku
rynkach
W. rynku
rynki
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ rynek + (JAKI) -
śr.-w.-niem. rinc / ring 'plac; plac walki’ < ‘pierścień, koło, krąg'
Ze względu na to, że Ring w niem. na terenie Czech (w przeciwieństwie do Ring w Bawarii i Saksonii) oznaczał ‘plac’, dopuszcza się możliwość czeskiego pośrednictwa w zapożyczeniu do polszczyzny.