tu i ówdzie

Jego zakurzone okna, tu i ówdzie ozdobione firaneczkami, doniczkami pelargonii lub nędznych kaktusów, które w oczach tutejszych mieszkańców uchodziły za ozdobę szczególnie piękną, bo egzotyczną, spoglądały wprost ku oknom równie zniszczonej i brudnej oficyny, też ozdobionej firaneczkami, pelargonią i kaktusem.

źródło: NKJP: Andrzej Szczypiorski: Początek, 1986

Pytałem się tu i ówdzie o pracę przy koszeniu, ale nigdzie takiej nie było, zresztą wszędzie padał taki sam deszcz, może trochę mniejszy.

źródło: NKJP: Wiesław Dymny: Opowiadania zwykłe, 1997

Jechali zieloną równiną. Tu i tam widać było małe winnice. Mijali wieśniaków na wozach i konnych podróżnych.

źródło: NKJP: Olga Tokarczuk: Podróż ludzi księgi, 1993

[...] właściwie powinienem wracać, by zdążyć przed porą ulew i powodzi. Zamiast tego włóczyłem się to tu, to tam. Zatrzymywałem się po kilka dni w jednym miejscu.

źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Tkacz iluzji , 2004

Te słowa brzęczały naokoło jak natrętne muchy, była przerwa, nikt nie tańczył, wszyscy snuli się tam i siam, od orkiestry do bufetu, od wieszaków przy drzwiach do krzeseł stojących przy ścianie, a ja stałam między tymi przechodzącymi, jak kukła, jak manekin i nie potrafiłam nawet rozciągnąć warg w uśmiechu ani schować się przed nimi [...].

źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Emilia z kwiatem lilii leśnej, 1993

Otulony w płaszcz spacerowałem tam i sam brzegiem pola przyglądając się gwiazdom i nasłuchując nierównego pochrapywania, dobiegającego od dział.

źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański: Polska jesień, 1955