-
2.
osoba, która jest starsza od innych osób biorących udział w jakimś działaniu -
- rzadziej oldboj
-
[oldboj]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Bieg życia
starzenie się -
John nadał tempo, które próbowałem wytrzymać. Spiro szybko spuchł i wlókł się w ogonie. Młody byk mógł sobie pozwolić na luz, ale ja, oldboy, starszy od nich o dwadzieścia lat, musiałem się sprężyć, by pokazać, że nie jestem całkiem wrak.
źródło: NKJP: Jarosław Abramow-Newerly: Młyn w piekarni, 2002
W tym dniu wygrałem po raz ostatni wielkie zawody narciarskie, kiedy już na oldboya nikt nie liczył.
źródło: NKJP: Stanisław Rusin: Pamięci pani Heleny Mochnackiej pracę tę poświęcam, Tygodnik Podhalański, nr 11, 1999
[...] Jestem oldboyem wśród tutaj zebranych, bo posłuję już czwartą kadencję.
źródło: NKJP: Julian Beck: Co koniecznie trzeba zrobić, Dziennik Łódzki, 2005-11-12
Ludzie pamiętają go jako reprezentanta Polski w sztafecie, ale on sam uważa się za oldboja, miastem rządzą młodsi.
źródło: NKJP: Ewa Berberyusz: Szalony skrzypek z zachodnich kresów, Gazeta Wyborcza, 1992-08-04
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. oldboy
oldboye
ndepr oldboye
depr D. oldboya
oldboyów
C. oldboyowi
oldboyom
B. oldboya
oldboyów
N. oldboyem
oldboyami
Ms. oldboyu
oldboyach
W. oldboyu
oldboye
ndepr oldboye
depr -
ang.