ho

  • pot.  wyraz używany do podkreślenia reakcji mówiącego na coś, co budzi jego podziw i uznanie
  • Zwykle w formie zwielokrotnionej:  ho, ho  i  ho, ho, ho .

  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    zachowania emocjonalne


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    słownictwo oceniające

  • A strzelać, ho, ho, potrafisz.

    źródło: NKJP: Teresa Bojarska: Świtanie, przemijanie, 1996

    - Ho, ho, przerosłeś mnie o głowę! - zauważył.

    źródło: NKJP: Krzysztoń Jerzy: Obłęd, 1983

    Przed wojną Sianki to była wieś, że ho, ho! W 1937 r. w 200 chałupach mieszkało ponad 1,5 tysiąca ludzi.

    źródło: NKJP: Krzysztof Potaczała: Ostatnia Polka w Siankach, Nowiny, 2006

    - Ho, ho, zdaje się, że nasza Karolcia nareszcie polubiła tę pyszną, pożywną zupę - ucieszyła się ciotka, widząc pusty talerz.

    źródło: NKJP: Maria Krüger: Karolcia, 1959

  • część mowy: wykrzyknik

  • Wyraz pochodzenia dźwiękonaśladowczego.

CHRONOLOGIZACJA:
1551, SPXVI
Data ostatniej modyfikacji: 14.03.2019