kościelny II

I

rzeczownik

  • osoba wykonująca w kościele i wokół niego pewne prace oraz pomagająca księdzu w niektórych czynnościach i obrzędach liturgicznych
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Religia – kościół

    osoby związane z religią i kościołem

  • synonimy:  zakrystian
  • Z zakrystii wyszedł kościelny. Zgiął kolano przed ołtarzem i ruszył do wrót.

    źródło: NKJP: Andrzej Stasiuk: Opowieści galicyjskie, 1955

    Jest coś wzruszającego w przysposabianiu szopki przez starego kościelnego. Do żłóbka nasypał najlepszego, jakie miał, siana, a przed szopką rozsiał najpiękniejszy, jaki tam rośnie, mech.

    źródło: NKJP: Józef Tischner: Świat ludzkiej nadziei: wybór szkiców filozoficznych 1966-1975, 1975

    - O, niech lepiej posłucha, jak panienka gra. Byłby z niej organista. Po co innego szukać. A kawaler mógłby po mojej śmierci kościelnym tu zostać. Gdzie byłoby wam lepiej. Przy kościele robota pewna i do śmierci.

    źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Widnokrąg, 1996

    W tej chwili kościoła strzegą dwaj kościelni.

    źródło: NKJP: (X): Ołtarz Mariacki w Krakowie, Gazeta Wyborcza, 1992-12-18

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. kościelny
    kościelni
    ndepr
    kościelne
    depr
    D. kościelnego
    kościelnych
    C. kościelnemu
    kościelnym
    B. kościelnego
    kościelnych
    N. kościelnym
    kościelnymi
    Ms. kościelnym
    kościelnych
    W. kościelny
    kościelni
    ndepr
    kościelne
    depr
  • Od: kościół

    Od:  kościół 

CHRONOLOGIZACJA:
1550, SPXVI
Data ostatniej modyfikacji: 17.07.2017