lekceważący - Wielki słownik języka polskiego PAN

wyrażający odnoszenie się do kogoś lub czegoś bez odpowiedniej powagi i szacunku albo uznawanie czegoś za niewarte uwagi

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

lekceważący gest, głos, komentarz, ruch (ręki), sposób, stosunek do kogoś, ton, uśmiech; lekceważąca mina, postawa, uwaga na temat czegoś, wypowiedź; lekceważące machnięcie (ręki), skrzywienie (ust), spojrzenie, traktowanie, wzruszenie (ramionami); lekceważące słowa
nieco lekceważący
lekceważący i arogancki

	[...] to niemożliwe, żeby lekarz pogotowia w tak lekceważący sposób potraktował pacjenta. źródło: NKJP: Świadkowie wypadku są oburzeni zachowaniem lekarza pogotowia, Mazowieckie To i Owo, 2005-02-19
	[...] po lekceważącym Polskę przemówieniu prezydenta [...] powinien po prostu wyjść. źródło: NKJP: Janusz Korwin-Mikke: Powinien wyjść, Dziennik Polski, 2005-05-12
	Niektórzy oficerowie z lekceważącym uśmiechem patrzyli na mężczyznę, którego od lat znali jako groźnego pułkownika, gdy już jako cywil taszczył kartony z pieczywem czy skrzynki z piwem do kantyny, którą zaczął prowadzić źródło: NKJP: Marek Bartosik: Demobil pod kapeluszem, Gazeta Krakowska, 2002-01-18
	[...] słyszymy coraz więcej głosów lekceważących pracę i wysiłek intelektualny farmaceuty wydającego leki. źródło: NKJP: Trucizna bez recepty, Gazeta Wyborcza, 1992-10-22
	Mirosław N. wykazał postawę lekceważącą w stosunku do polskiego prawa. źródło: NKJP: Grzywna dla radnego, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2006-04-14

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

Rz	+	lekceważący	+	(KOGO/CO)
szyk: neutralny

Zob. lekceważyć