sztukować - Wielki słownik języka polskiego PAN

dodawać do czegoś dodatkowe elementy w celu uzupełnienia braków lub zwiększenia tego

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

synonimy:

doprawiać
dosztukowywać
przyprawiać

Poszarpane ostrymi kamieniami zelówki musieli sztukować paskami wyciętymi z samochodowych opon.

źródło: NKJP: Artur Włodarski: Paleontologia, Gazeta Wyborcza, 1996-05-17

W ubogich czasach ubodzy ludzie sztukowali okna i bywało, że pośrodku przecinała je pozioma ciemniejsza linia, ślad sztukowania.

źródło: NKJP: Andrzej Kozioł: Rejestr zapominanych zawodów, Dziennik Polski, 2008-01-26

Jeśli wykładzina nie jest sztukowana, a pomieszczenie ma nie więcej niż 20 m2, nie trzeba przytwierdzać jej dodatkowo do podłoża.

źródło: NKJP: MON: Cicha i ciepła podłoga, Gazeta Poznańska, 2003-01-09

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	sztukowałem +(e)m sztukował	sztukowałam +(e)m sztukowała	sztukowałom +(e)m sztukowało	sztukowaliśmy +(e)śmy sztukowali	sztukowałyśmy +(e)śmy sztukowały
2 os.	sztukowałeś +(e)ś sztukował	sztukowałaś +(e)ś sztukowała	sztukowałoś +(e)ś sztukowało	sztukowaliście +(e)ście sztukowali	sztukowałyście +(e)ście sztukowały
3 os.	sztukował	sztukowała	sztukowało	sztukowali	sztukowały

bezosobnik: sztukowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę sztukował będę sztukować	będę sztukowała będę sztukować	będę sztukowało będę sztukować	będziemy sztukowali będziemy sztukować	będziemy sztukowały będziemy sztukować
2 os.	będziesz sztukował będziesz sztukować	będziesz sztukowała będziesz sztukować	będziesz sztukowało będziesz sztukować	będziecie sztukowali będziecie sztukować	będziecie sztukowały będziecie sztukować
3 os.	będzie sztukował będzie sztukować	będzie sztukowała będzie sztukować	będzie sztukowało będzie sztukować	będą sztukowali będą sztukować	będą sztukowały będą sztukować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		sztukujmy
2 os.	sztukuj	sztukujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	sztukowałbym bym sztukował	sztukowałabym bym sztukowała	sztukowałobym bym sztukowało	sztukowalibyśmy byśmy sztukowali	sztukowałybyśmy byśmy sztukowały
2 os.	sztukowałbyś byś sztukował	sztukowałabyś byś sztukowała	sztukowałobyś byś sztukowało	sztukowalibyście byście sztukowali	sztukowałybyście byście sztukowały
3 os.	sztukowałby by sztukował	sztukowałaby by sztukowała	sztukowałoby by sztukowało	sztukowaliby by sztukowali	sztukowałyby by sztukowały

bezosobnik: sztukowano by

bezokolicznik: sztukować

imiesłów przysłówkowy współczesny: sztukując

gerundium: sztukowanie

imiesłów przymiotnikowy czynny: sztukujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: sztukowany

odpowiednik aspektowy: dosztukować

+

sztukować

+

CO

Od: sztuka (jedna rzecz)