klapnąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

pot. opaść bezwładnie w dół

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

synonimy:

oklapnąć
upaść

	Friedrich pośliznął się i ciężko klapnął na zadek, coś głośno trzasnęło. źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003
	Puściła nieszczęśnika, który zatoczył się i klapnął w wielką kałużę błota. źródło: NKJP: Zbigniew Nienacki: Księga strachów, 1967
	Gdzieś spadła dojrzała gruszka i klapnęła o ziemię. źródło: NKJP: Andrzej Bobkowski: Szkice piórkiem: (Francja 1940-1944), 1957
	Wielki album Rouaulta wypadł mi z rąk, klapnął z hukiem. źródło: NKJP: Piotr Pietucha: Stróż obłąkanych, 2004

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	klapnąłem +(e)m klapnął	klapnęłam +(e)m klapnęła	klapnęłom +(e)m klapnęło	klapnęliśmy +(e)śmy klapnęli	klapnęłyśmy +(e)śmy klapnęły
2 os.	klapnąłeś +(e)ś klapnął	klapnęłaś +(e)ś klapnęła	klapnęłoś +(e)ś klapnęło	klapnęliście +(e)ście klapnęli	klapnęłyście +(e)ście klapnęły
3 os.	klapnął	klapnęła	klapnęło	klapnęli	klapnęły

bezosobnik: klapnięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		klapnijmy
2 os.	klapnij	klapnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	klapnąłbym bym klapnął	klapnęłabym bym klapnęła	klapnęłobym bym klapnęło	klapnęlibyśmy byśmy klapnęli	klapnęłybyśmy byśmy klapnęły
2 os.	klapnąłbyś byś klapnął	klapnęłabyś byś klapnęła	klapnęłobyś byś klapnęło	klapnęlibyście byście klapnęli	klapnęłybyście byście klapnęły
3 os.	klapnąłby by klapnął	klapnęłaby by klapnęła	klapnęłoby by klapnęło	klapnęliby by klapnęli	klapnęłyby by klapnęły

bezosobnik: klapnięto by

bezokolicznik: klapnąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

klapnąwszy

gerundium: klapnięcie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: klapać

+

klapnąć

+

(na CO | w CO | o CO)

Czasownik pochodzenia dźwiękonaśladowczego. Por. kłapać .