-
1.
pejorat. osoba zajmująca wysokie stanowisko lub wysoką pozycję społeczną, korzystająca ze związanych z nimi przywilejów i w związku z tym wyniosła oraz oddalona od spraw zwykłych ludzi -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
stosunki, grupy i organizacje społeczne
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
- hitlerowscy, komunistyczni, partyjni; lokalni, miejscowi bonzowie
-
Ponad głowami opornych bonzów związkowych, ponad załganą górą partyjną wyciągnęły się dłonie robotnicze w nierozerwalnym uścisku, i szedł pochód jeden, szumiał wspólną wolą i jednością: - Precz z dyktaturą Rydza i kliki wojskowej!
źródło: NKJP: Igor Newerly: Pamiątka z Celulozy, 1952
Niemiecka renta w wysokości 2150 euro jej nie wystarcza. Nikt w jej biedę oczywiście nie wierzy. Partyjni bonzowie byłej NRD mieli i mają grube konta w Szwajcarii.
źródło: NKJP: Dariusz Lewandowski, Gazeta Krakowska, 2002-10-30
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. bonza
bonzowie
ndepr bonzy
depr D. bonzy
bonzów
C. bonzie
bonzom
B. bonzę
bonzów
N. bonzą
bonzami
Ms. bonzie
bonzach
W. bonzo
bonzowie
ndepr bonzy
depr Inne uwagi
Zwykle lm
-
port. bonzo
z jap. bonsõ 'bonza; kapłan, mnich buddyjski'