-
1.
osobista nazwa nadawana człowiekowi zaraz po urodzeniu przez jego rodziców i wpisywana do urzędowego rejestru -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Rodzina -
hiperonimy: nazwa
-
- brzydkie, ładne, piękne; męskie, żeńskie; cudze, fałszywe, prawdziwe; obco brzmiące, rodzime, staropolskie, zapożyczone; popularne, rozpowszechnione, rzadkie, tradycyjne; chrześcijańskie, żydowskie; dwuczłonowe; zakonne imię
- imię chłopca, dziecka, dziewczynki
- imię i nazwisko, nazwisko i imię
- popularność imienia; zdrobnienie imienia
- ktoś imieniem Andrzej, Marta, Tomasz...
- ktoś o imieniu Adam, Anna, Barbara, ...
- nadawanie imienia
- nadać/nadawać komuś imię; otrzymać, przybrać, przyjąć imię; ujawnić czyjeś imię
- podpisać coś imieniem (i nazwiskiem); przedstawiać się imieniem (i nazwiskiem); podpisane imieniem (i nazwiskiem)
- znać kogoś z imienia (i nazwiska)
- być z kimś po imieniu; mówić komuś po imieniu; wołać kogoś po imieniu; zwracać się do kogoś po imieniu
-
Jego syn będzie miał na imię Igor. Albo Mikołaj, chociaż lepiej nie, bo imieniny są w dzień, gdy wszyscy dostają prezenty.
źródło: NKJP: Paulina Grych: Schiza, 2008
Kładziemy się na łóżku, gadamy. Przeglądamy kalendarz z imionami. Nowe propozycje: Łucja, Jagna, Hanka, Zosia. Rozmawiamy o ciąży.
źródło: NKJP: Tomasz Kwaśniewski: Dziennik ciężarowca, 2007
Pan Maciej zaaferowany jakimiś sprawami domowymi [...] popełnił podstawowy błąd w sztuce konferansjerskiej: zapomniał przedstawić z imienia i nazwiska członków kabaretu.
źródło: NKJP: Ciechanowska Scena Kabaretowa: Estradowe „sieroty”, Tygodnik Ciechanowski, 2002-03-03
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. imię
imiona
D. imienia
imion
C. imieniu
imionom
B. imię
imiona
N. imieniem
imionami
Ms. imieniu
imionach
W. imię
imiona
-
psł. *jьmę, *jьmene 'imię, nazwa'