-
książk.
opinia panująca o kimś lub o czymś
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
-
- dobra, nienaganna, świetna, znakomita; fatalna, kiepska, marna, nadszarpnięta, podejrzana, wątpliwa; artystyczna, naukowa, zawodowa reputacja
- reputacja filmu; firmy, szkoły
- utrata reputacji
- chronić, ocalić; poprawić; popsuć, psuć, zepsuć, zniszczyć; stracić reputację
- dbać o czyjąś reputację
-
|
O Reni słuch zaginął, podobno ktoś ją widział w berlińskim klubie o podejrzanej reputacji.
źródło: NKJP: Paulina Grych: Numer zerowy, 2007
|
|
Każdy Bardzo Ważny i Sławny Profesor zawsze bardzo dba o swoją nienaganną naukową reputację.
źródło: NKJP: Andrzej Wójckiewicz: Przebudzenie Cheopsa czyli Jak uratować ludzi i Ziemię, 2005
|
|
Ringo wielce sobie cenił reputację szkolnego podrywacza, którą zawdzięczał błyskotliwym umizgom do co ładniejszych koleżanek.
źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Zorro, załóż okulary!, 2001
|
|
Od razu rozpoznałem - był to [...] najlepszy hycel w okolicy. Odziedziczył interes po ojcu i w ciągu roku zdobył sobie reputację.
źródło: NKJP: Janusz Głowacki: Rose Café i inne opowieści, 1997
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
ż
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
reputacja
|
|
|
| D. |
reputacji
|
|
|
|
|
| C. |
reputacji
|
|
|
| B. |
reputację
|
|
|
| N. |
reputacją
|
|
|
| Ms. |
reputacji
|
|
|
| W. |
reputacjo
|
|
|
-
|
+ |
reputacja |
+ |
|
|
|
+ |
reputacja |
+ |
|
-
internac.
ang.
reputation
fr.
réputation
niem.
Reputation
z
łac.
reputatiō
'obliczanie czegoś (odliczanie, potrącanie), zwrot'; 'rozważanie, zastanawianie się; przypisywanie komuś czegoś, opinia (w ogóle)'; 'dobre imię, rozgłos, sława'
< reputare 'liczyć, odliczać', 'przypisywać komuś coś, poczytywać za coś'
CHRONOLOGIZACJA:
SJPXVII
SL
SWil
SJPWar
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 20.08.2013