skląć się
-
książk. skierować do siebie samego wiele wyzwisk lub przekleństw po tym, jak postąpiło się niewłaściwie
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
mówienie
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
- skląć się w duchu, w myślach
-
Na wszelki wypadek też obróciłem armatę. To granatnik był naszym atutem i zabezpieczeniem przed nagłym atakiem, ale skląłem się w duchu za niedopatrzenie.
źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Dobry powód, by zabijać, 2005
Potem, gdy znowu usnęła, sklął się za tę chwilę, w której zawiodła samokontrola.
źródło: NKJP: Andrzej Zbych (Andrzej Szypulski, Zbigniew Safjan): Stawka większa niż życie, 1967
Sklął się w myślach za to, że zapomniał o zrobieniu tytoniowego zapasu przed wyjazdem.
źródło: NKJP: Zbigniew Górniak: Siostra i byk, 2009
Spojrzała na Andrzeja z niedowierzaniem, zaraz jednak sklęła się za tę chwilę słabości.
źródło: NKJP: Marcin Wroński: Officium Secretum: pies pański, 2010
[...] sklnij się Pan sam, jak tu i teraz nakazuję to Panu.
źródło: Internet: sfinia.fora.pl
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. zeklnę się
zeklniemy się
2 os. zeklniesz się
zeklniecie się
3 os. zeklnie się
zeklną się
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. skląłem się
+(e)m się sklął
sklęłam się
+(e)m się sklęła
sklęłom się
+(e)m się sklęło
sklęliśmy się
+(e)śmy się sklęli
sklęłyśmy się
+(e)śmy się sklęły
2 os. skląłeś się
+(e)ś się sklął
sklęłaś się
+(e)ś się sklęła
sklęłoś się
+(e)ś się sklęło
sklęliście się
+(e)ście się sklęli
sklęłyście się
+(e)ście się sklęły
3 os. sklął się
sklęła się
sklęło się
sklęli się
sklęły się
bezosobnik: sklęto się
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. zeklnijmy się
2 os. zeklnij się
zeklnijcie się
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. skląłbym się
bym się sklął
sklęłabym się
bym się sklęła
sklęłobym się
bym się sklęło
sklęlibyśmy się
byśmy się sklęli
sklęłybyśmy się
byśmy się sklęły
2 os. skląłbyś się
byś się sklął
sklęłabyś się
byś się sklęła
sklęłobyś się
byś się sklęło
sklęlibyście się
byście się sklęli
sklęłybyście się
byście się sklęły
3 os. skląłby się
by się sklął
sklęłaby się
by się sklęła
sklęłoby się
by się sklęło
sklęliby się
by się sklęli
sklęłyby się
by się sklęły
bezosobnik: sklęto by się
bezokolicznik: skląć się
imiesłów przysłówkowy uprzedni:
skląwszy się
gerundium: sklęcie się
liczba pojedyncza liczba mnoga M. sklęcie się
sklęcia się
D. sklęcia się
sklęć się
C. sklęciu się
sklęciom się
B. sklęcie się
sklęcia się
N. sklęciem się
sklęciami się
Ms. sklęciu się
sklęciach się
W. sklęcie się
sklęcia się
Inne uwagi
Spotykane użycia form czasu przyszłego: sklnę się, sklniesz się, sklnie się, sklniemy się, sklniecie się, sklną się i trybu rozkazującego: sklnij się, sklnijmy się, sklnijcie się
-
+ skląć się + (za CO) -
Zob. kląć