dokonany

Współczesny odpowiednik dubletów staropolskich jest motywowany przez dokonany czasownik darować co komu 'dać na własność, ofiarować' [...].

źródło: NKJP: Maria Witkowska-Gutkowska: Staropolskie prefiksalne dublety czasownikowe i ich współczesne odpowiedniki, 1999

Klasycznym przykładem jest tu język starohebrajski, w którym nie istniało rozróżnienie czasów przeszłego, teraźniejszego i przyszłego, a jedynie postać, czyli aspekt dokonany i niedokonany.

źródło: NKJP: Sławomir Mizerski: Człowiek w klatce języka, Polityka, 2007-04-21

[...] czas przyszły prosty tworzy się od form dokonanych [...].

źródło: NKJP: Alicja Nagórko: Zarys gramatyki języka polskiego, 1996

[...] lubili dopasowywać fakty do swych wyobrażeń, snuć różnorodne domysły, a nadzieje i marzenia uznawać za tak bliskie spełnienia, że mówiąc o nich, posługiwali się czasownikami dokonanymi w trybie oznajmującym.

źródło: NKJP: Andrzej Zaniewski: Król Tanga, 1997