cudeńko

  • coś, co niezwykle podoba się mówiącemu, jest przez niego uważane za niezwykłe lub stanowi dla niego dużą wartość
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    słownictwo oceniające

  • Miała ładny profil, trochę duży, ale przyjemnie zarysowany nos, i była podobna do cudeniek wycinanych przez tego małego faceta w okularach, jedynego prawdziwego artystę na artystowskiej Starówce, bo wycinać nożyczkami ludzkie twarze właściwie z powietrza to jest naprawdę coś.

    źródło: NKJP: Andrzej Stasiuk: Biały kruk, 1955

    Z delegacji zagranicznych przywoził cudeńka: sukienki w groszki, buciki z kokardkami, szampony nieelektryzujące (działały nie tylko na włosy; także na dywan w salonie - po polaniu szamponem przestawał generować prąd).

    źródło: NKJP: Renata Radłowska: Nowohucka telenowela, 2008

    Łatwość obsługi, bogactwo funkcji i coraz niższa cena, to wszystko czyni z aparatów cyfrowych doskonałe narzędzie nawet dla niezbyt wprawnych i niezbyt zamożnym fotoamatorów. Jednak zanim dokonasz pośpiesznego zakupu i ruszysz w plener z nowo nabytym cudeńkiem, warto nieco pogłębić swoją wiedzę.

    źródło: NKJP: Łukasz Oberlan: Fotografia cyfrowa. Ćwiczenia praktyczne, 2003

    [...] Patrzyli na to zimno i obojętnie, jak dzieci bogatych rodziców w ich dziecinnym pokoju, kiedy są już znudzone tą lawiną zabawek i nic ich już nie rozbawi, i nic, żadne cudeńko im nie zaimponuje [...].

    źródło: NKJP: Zygmunt Haupt: Baskijski diabel: opowiadania i reportaże, 2007

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: n2

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. cudeńko
    cudeńka
    D. cudeńka
    cudeniek
    rzadziej cudeńków
    C. cudeńku
    cudeńkom
    B. cudeńko
    cudeńka
    N. cudeńkiem
    cudeńkami
    Ms. cudeńku
    cudeńkach
    W. cudeńko
    cudeńka
  • Zob.  cudo 

CHRONOLOGIZACJA:
1852, Biblioteka Warszawska, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 05.04.2018