cudeńko
-
coś, co niezwykle podoba się mówiącemu, jest przez niego uważane za niezwykłe lub stanowi dla niego dużą wartość
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
Miała ładny profil, trochę duży, ale przyjemnie zarysowany nos, i była podobna do cudeniek wycinanych przez tego małego faceta w okularach, jedynego prawdziwego artystę na artystowskiej Starówce, bo wycinać nożyczkami ludzkie twarze właściwie z powietrza to jest naprawdę coś.
źródło: NKJP: Andrzej Stasiuk: Biały kruk, 1955
Z delegacji zagranicznych przywoził cudeńka: sukienki w groszki, buciki z kokardkami, szampony nieelektryzujące (działały nie tylko na włosy; także na dywan w salonie - po polaniu szamponem przestawał generować prąd).
źródło: NKJP: Renata Radłowska: Nowohucka telenowela, 2008
Łatwość obsługi, bogactwo funkcji i coraz niższa cena, to wszystko czyni z aparatów cyfrowych doskonałe narzędzie nawet dla niezbyt wprawnych i niezbyt zamożnym fotoamatorów. Jednak zanim dokonasz pośpiesznego zakupu i ruszysz w plener z nowo nabytym cudeńkiem, warto nieco pogłębić swoją wiedzę.
źródło: NKJP: Łukasz Oberlan: Fotografia cyfrowa. Ćwiczenia praktyczne, 2003
[...] Patrzyli na to zimno i obojętnie, jak dzieci bogatych rodziców w ich dziecinnym pokoju, kiedy są już znudzone tą lawiną zabawek i nic ich już nie rozbawi, i nic, żadne cudeńko im nie zaimponuje [...].
źródło: NKJP: Zygmunt Haupt: Baskijski diabel: opowiadania i reportaże, 2007
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. cudeńko
cudeńka
D. cudeńka
cudeniek
rzadziej cudeńków
C. cudeńku
cudeńkom
B. cudeńko
cudeńka
N. cudeńkiem
cudeńkami
Ms. cudeńku
cudeńkach
W. cudeńko
cudeńka
-
Zob. cudo