huncwot
-
książk. określenie odnoszone do osoby, która zachowuje się źle, ale nie wyrządza wielkich szkód lub krzywd
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
Taki to był huncwot, wesołek beztroski, towarzysz zgodny, do wszelkich wyczynów gotowy, kompan z fantazją i rogatym sercem.
źródło: NKJP: Stanisław Zieliński: W stronę Pysznej, 2008
Znowu ten huncwot Panfoggi spartolił robotę! Zamiast pracować, nic, tylko grzeje stare kości.
źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Rebelia, 2007
Ot, myślę, jeden z drugim drobny hultaj, mizerny huncwot, któremu udało się skorzystać z okazji.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. huncwot
huncwoci
ndepr huncwoty
depr D. huncwota
huncwotów
C. huncwotowi
huncwotom
B. huncwota
huncwotów
N. huncwotem
huncwotami
Ms. huncwocie
huncwotach
W. huncwocie
huncwoci
ndepr huncwoty
depr -
niem. Hundsfott