huncwot

  • książk.  określenie odnoszone do osoby, która zachowuje się źle, ale nie wyrządza wielkich szkód lub krzywd
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    określenia człowieka ze względu na jego usposobienie


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

  • Taki to był huncwot, wesołek beztroski, towarzysz zgodny, do wszelkich wyczynów gotowy, kompan z fantazją i rogatym sercem.

    źródło: NKJP: Stanisław Zieliński: W stronę Pysznej, 2008

    Znowu ten huncwot Panfoggi spartolił robotę! Zamiast pracować, nic, tylko grzeje stare kości.

    źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Rebelia, 2007

    Ot, myślę, jeden z drugim drobny hultaj, mizerny huncwot, któremu udało się skorzystać z okazji.

    źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. huncwot
    huncwoci
    ndepr
    huncwoty
    depr
    D. huncwota
    huncwotów
    C. huncwotowi
    huncwotom
    B. huncwota
    huncwotów
    N. huncwotem
    huncwotami
    Ms. huncwocie
    huncwotach
    W. huncwocie
    huncwoci
    ndepr
    huncwoty
    depr
  • niem. Hundsfott

CHRONOLOGIZACJA:
1603, Kart XVII-XVIII
Data ostatniej modyfikacji: 09.11.2018