nadgorliwie

  • pejorat.  ze zbyt wielkim zapałem i oddaniem, angażując się w coś i próbując nad wyraz sumiennie i rzetelnie wykonywać wynikające z tego obowiązki
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

    • nadgorliwie przestrzegać czegoś, wykonywać coś, wypełniać coś
  • Nastolatki są znakomitymi pacjentkami. Są tak przestraszone, że skrupulatnie, wręcz nadgorliwie, wypełniają każde polecenie lekarza.

    źródło: NKJP: Elżbieta Cichocka: Dramat w toku, Gazeta Wyborcza, 1992-12-18

    Klienci sklepu spożywczego Społem, mieszczącego się na parterze domu handlowego Magda przy ul. Piotrkowskiej, skarżą się, że są nadgorliwie obserwowani przez personel.

    źródło: NKJP: (mak): Magda wyjątkowo czujna, Dziennik Łódzki, 2004-09-20

    Zdarza się często, że jakieś nadgorliwie kochane córeczki, zarabiając tysiąc złotych, dostają trzy razy tyle od taty [...].

    źródło: NKJP: Tomasz Szlendak: Leniwe maskotki rekiny na smyczy, 2005

  • część mowy: przysłówek

  • Zob.  gorliwy 

CHRONOLOGIZACJA:
1969, NFJP
Data ostatniej modyfikacji: 13.05.2017