-
1.
występujący w wierzeniach ludowych Słowian demon, na większości terenów słowiańskich wyobrażany sobie jako młoda, naga kobieta z długimi włosami, zamieszkująca zbiorniki wodne i wabiąca tam ludzi, szczególnie mężczyzn, w celu pozbawienia ich życia -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
wierzenia i przesądy -
hiperonimy: demon
-
- wodna rusałka
- rusałka i wodnik, rusałka i topielica
-
Dziewczynka bowiem bała się ukrytych głęboko w mroku diabłów, wilkołaków, wampirów, rusałek, południc, stolemów, wyrwidębów, krasnali, elfów i troli, bała się nieznanego i niewidzialnego.
źródło: NKJP: Andrzej Zaniewski: Król Tanga, 1997
Jeśli nie przeraziły kogoś śmiertelnie snujące się po dachu baszty widma pożartego przez myszy i szczury despoty oraz jego okrutnej małżonki, mógł wpaść w ręce zamieszkujących jezioro rusałek, które bezlitośnie wciągały w wodną toń przydybaną ofiarę.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003
A włosy masz jak rusałka z baśni. Ciemnokasztanowe.
źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1978
Aniela, snując się wśród porannej mgły, wyglądała niczym rusałka, która na chwilę wyszła z jeziora, by przywitać się z rozespaną trawą.
źródło: NKJP: Dominika Pętlak: Aniela, Gazeta Poznańska, 2004-08-13
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rusałka
rusałki
D. rusałki
rusałek
C. rusałce
rusałkom
B. rusałkę
rusałki
N. rusałką
rusałkami
Ms. rusałce
rusałkach
W. rusałko
rusałki