czemuś

  • przest.  nadawca mówi, że przyczyna tego, że dany stan rzeczy ma miejsce, jest - jego zdaniem - niejasna na podstawie tego, co wiadomo o tym, o czym mowa
  • wyrażenie epistemiczne

  • synonimy:  dlaczegoś
    (quasi)synonimy:  coś II
    jakoś II
  • [...] jęknął i chciał się przeżegnać, ale zrezygnował czemuś i zwiesił głowę.

    źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Bohiń, 1987

    - Dość! - Marta położyła otwartą dłoń na ustach Hani. Ta zbudziła się jakby, rozejrzała i czemuś zdziwiła.

    źródło: NKJP: Teresa Bojarska: Świtanie, przemijanie, 1996

    Zerknął na nią, całą czarno-białą w lampionowym świetle ledekranu, trupio monochromatyczną, i czemuś zaniechał.

    źródło: NKJP: Jacek Dukaj: Czarne oceany, 2001

    Pan Bóg czemuś nie chciał pośredniczyć między Gutmanem a Pet-lurą.

    źródło: NKJP: Anna Strońska: Dopóki milczy Ukraina, 1998

  • część mowy: komentarz metatekstowy

  • czemuś _
    szyk: stały: antepozycja
  • Zob.  czemu 

CHRONOLOGIZACJA:
Zob.  coś 
Data ostatniej modyfikacji: 24.11.2018